مدت هاست که بحث سهمیه بندی بنزین داغ شده است . خیلی ها فکر میکنند که این امر به سادگی اممکان پذیر است و وزیر جوان فناوری اطلاعات هم با یک مانور رسانه ای این امر را به سادگی چند کلیک برای تبدیل و اتصال کارت بانکی معمولی به کارت سوخت دانست.از مانور های رسانه ای که بگذریم بیایید ببینیم برای راه اندازی سیستم سهمیه بندی و نظارت بر مصرف سوخت لازم است چه اتفاقاتی در دنیای واقعی رخ بدهد تا بتوانیم این مهم را به انجام برسانیم .در کشور حدود 50000 نازل سوخت ( همان تلمبه های پمپ بنزین ) وجود دارد .در حال حاضر سیستم قدیمی روی این نازل ها در حال کار است که هم از نظر فناوری و هم از نظر دوره نگهداری مدت زیادی است که از عمر مفید آنها گذشته و عملا غیر قابل استفاده هستند و باید دور ریخته شوند.اما چه چیزی باید جایگزین آنها شود ؟ بله درست حدس زدید کارتخوان های بانکی ... خوب بیایید حساب کنیم که نصب ،راه اندازی و توزیع کارتخوان ها در جایگاههای سوخت چقدر زمان و هزینه بر میدارد .قیمت متوسط این کارتخوان ها حدود 700 دلار است که به پول امروز میشود حدود 7 میلیون تومان تعداد مورد نیاز 50000 عدد است که میکند به عبارتی 350 میلیارد تومان . از طرفی همه این کارتخوان ها وارداتی هستند یعنی از لحظه ثبت سفارش و پرداخت پول که حالا بماند چطور باید انجام شود حداقل 15 روز طول میکشد تا با بهترین حالت یعنی پست هوایی این تعداد وارد کشور شود!!( البته پست هوایی خیلی گرونه و عملا نشدنی ... ) پس فرض متوسط 45 روز را در نظر میگیریم . حالا بریم سراغ اجرا که حداقل هر جایگاه یک روز وقت بگیرد و به صورت همزمان بین 7 psp بزرگ کشور هم تقسیم شود میشود سهم هر کدام7000 نازل یا به عبارتی 400 جایگاه که با فرض 10 تیم کاری میشود حداقل 40 روز ...پس تااینجای کار 85 روز کاری ...
حالا زمان بندی ها را که نگاه کنیم از همین امروز میخوریم دقیقا به شب عید و بعد هم سال 1398 یعنی سال انتخابات مجلس که همه دوستان محتاج رای مردم میشوند.پس با یه حساب سر انگشتی یکسالی تا سهمیه بندی باقی مانده ...
