مشکلی که خیلیا درگیرش هستند و باهاش دسته و پنجه نرم می کنند، مسئله بیش فکریه. به معنای بیش از اندازه فکر کردن درباره موضوعات مختلف. این مسئله از نوع شدیدش یک نوع اختلال روانی محسوب می شود و به نشخوار ذهنی نیز تعبیر می شود.
بیش فکری زمان و انرژی روحی روانی زیادی از ما میگیره و زمانی که میخوایم عمل و اقدامی انجام بدیم، انرژی نداریم و به دنبالش دیگر عمل و کاری نمیکنیم نه اینکه نخوایم بلکه نمیتوانیم چون انرژی و توانی نمانده و همه انرژی و توان صرف بیش فکری شده. بیش فکری خودش رو در قالب افکار مختلف ناظر به گذشته یا آینده نشون میده . شخص پیوسته در افسوس یا حسرت گذشته خود است. پیوسته میگوید ای کاش فلان کار رو نمیکردیم یا فلان کار رو بهتر انجام میدادیم یا اگر اینطور میشد چقدر خوب میشد یا آینده چطوری میشه؟ کدوم راه بهتر جواب میده؟ از کجا معلوم به نتیجه برسیم و ...
این افکار و سوالات شاید در جای خودشون خیلی خوب باشند اما زمانی بد و آسیب زننده میشن که مثل یک نوار در ذهن و مغز ما شبانه روزی در حال پلی شدن هستند و انگار یک رادیوی ذهنی روشنه و داره انرژی ما رو میگیره. طبیعتا انرژی ما هم محدوده.
بیش فکری خودش رو در تصمیمات نشون میده که شخص خیلی دیر تصمیم میگیره و هر کاری میخواد انجام بده کلی فکر و بررسی میکنه یا وقتی تصمیم هم میگیره و کاری انجام میده باز میره روی سرزنش و تحلیل گذشته که کجاها ضرر کردم و کجاها سود کردم و کاش فلان و فلان .
یک سری راهکارها هست که میتونه به درمان و حل مسئله بیش فکری کمک بکنه.
خیلی وقتا دیدن و پذیرش و خودآگاهی نسبت به اینکه من در این موضوعات و بخش های زندگیم بیش فکری دارم و از اقدامات دور شده ام. اینکه من این واقعیت رو ببینم و بپذیرم خودش خیلی میتونه به حل مسئله کمک بکنه. اما معمولا آدما وقتی دچار این مسئله میشن، تز روشن فکری میگیرن و روز به روز در افکار خود غرق تر میشن.
تمرکزتون رو به جای اینکه روی افکار بذارید روی اقدامات خودتون بذارید. کسی که بیش فکری داره فکر میکنه که با فکر کردن مسئله حل میشه در حالی که در دنیای واقعی تا شما اقدام و کاری انجام ندید، مسئله ای پیش نمیره و اتفاق خاصی رقم نمیخوره. پس بهترین سوالی که در این شرایط باید از خود بپرسید اینه که الان با توجه به شرایط و توانایی که دارم چه کاری رو میتونم انجام بدم؟
برای خودتون یک مهلت و ددلاین زمانی بذارید و با خود یک قرارداد مکتوب ببندید که اینجانب یونس خدائی تعهد میدهم که تا فلان زمان برنامه خودمو ریخته باشم. فلان وسیله رو خریده باشم یا ...
از یک کوچ و مشاور همراه کمک بگیرید. خیلی مواقع شما در افکار خودتون گم میشید و نیاز دارید که یک نفر از بیرون بیاید شما رو از میان افکار و شلوغی ها و پیچیدگی ها پیدا کند. در این مواقع وقتی شما پیش یک مشاور و کوچ میرید، او با پرسشگری و گوش دادن و بازخورد دادن مستمر به شما کمک میکند که خودتون بهتر مسائل رو درک کنید و خودتون راه حل متناسب با شرایط خودتون رو پیدا کنید.
وقتی درگیر بیش فکری درباره یک موضوع می شوید، سعی کنید قبل و حین و بعدش رو به صورت گزارش بنویسید. چی شد که این بیش فکری سراغ شما اومد. وقتی اومد چکار کردید؟ دقیقا چه افکاری اومد؟ چه احساسی بهتون دست داد؟ بعدش چطوری از این بیش فکری رها شدید؟ توجه و دقت روند این اتفاق خودش میتونه به شما کمک کنه که مدیریت و کنترل بیش فکری را خود به عهده بگیرید.
یکی از راه حل های دیگه که بهتون کمک میکنه اینه که یک هویی کلا حواس خودتون رو با درگیر شدن با یک موضوع سخت و پیچیده مشغول کنید. مثلا یک مهارت یا زبان یا ورزش یا کار هنری جدید انتخاب کنید و روزانه نیم ساعت خودتون رو درگیر این فضا کنید. این درگیری و رفت و آمد کم کم شما رو در کنترل و مدیریت بیش فکری قدرتمندتر و قوی تر میکنه.
راهکارهای دیگری هم در این زمینه وجود دارد، از جمله نوشتن، تنفس عمیق، با دوستان به طبیعت رفتن و ... که میتواند برای شما راهگشا باشد.
اما به نظرم بهترین و قوی ترین راهکار راهکار دوم است که شما تمرکزتون رو روی اقدامات بذارید و اقدامات خود را کنترل کنید. اگر افکار یا احساسات ناخوشایندی اومد سعی نکنید باهاشون مبارزه کنید بلکه سعی کنید تجربه شون کنید ولی بهشون اجازه دخالت در عمل و اقدام ندید.
