برای هیچ ملتی دردی بدتر از بی هویتی و فقدان اصالت وجود نداره تا جایی که بسیاری از کشورهای تازه تاسیس برای پر کردن این خلاء دست به هر کاری میزنن . همین کشور دوست و همسایه ترکیه هنوز بین آسیایی ماندن یا اروپایی شدن (از آسیا رانده از اروپا مانده )سرگردانه . 100 سال پیش آتاترک برای پر کردن خلاء هویتی هر مسلمان رو معادل ترک زبان اعلام و قلمداد کرد .غافل از اینکه کیفیت همیشه بر کمیت برتری داشته و اون قضایای مبادله چند میلیلونی با یونان و نسل کشی ارامنه هم کمکی نکرد بگذریم ....من به عنوان یک کردکرمانج ساکن خراسان شمالی که از سرزمین اصلی ش هزاران کیلومتر فاصله داره میخوام در مورد قومی با شما صحبت کنم که مردمانش با این بحران بزرگ شدن و زندگی میکنن .
اجدا د من به دستور شاه عباس صفوی برای آنچه که دفاع از مرزهای خراسان در برابر ازبکها و ترکمنها و...بود به این دیار (خراسان شمالی) کوچ کاملا اجباری داده شدند و از کنار دریاچه وان تا شمال خراسان با پای تقریبا پیاده به همراه زنو بچه کوچ داده شدند نمیخوام از دردی که اجدادم متحمل شدن و تعداد کشته شدگان بین راه بنویسم و قصد هم ندارم از مشقات مبارزه با ازبکها و ترکمنها ی آن زمان بگم چرا که اگه انصاف و عدالت راه خودشو پیدا میکرد از جان فشانیها و ایثارگری های جنگجویانی که دیگه نیستند باید تقدیر میشد که در نگهبانی از این خطه چنان جانانه جنگیدن که هیچ سرباز روسی در استالینگراد نجنگیده بود اگه قسمت شد چکیده ای از این مبارزات رو که نسل بنسل خاطراتش به ما رسیده رو مینویسم که تو هیچ فیلمی حسش نکردید.
حالا بعد از گذشت چند صد سال من بعد از اجدادم تو سرزمینی موندم که با وجود طبیعت زیبا و اقلیم جذابش به احساس دور ماندن از اصل و احساس غم انگیز طرد شدگی دچار شدم.البته غم و اندوه با ما کرمانجها دوستی به درازای تاریخ این کوچ اجباری داره که از اشعار و لالایی های مادر بزرگها و پدر بزرگها که نشات گرفته از این دربدری و کوچ اجباری و مشقات همراهش و جدایی خانواده ها از هم بوده مشخص و هویداست
مشکل اینجاست دیگه برای پیدا کردن و بهم رسوندن خیلی دیر شده ....
