موضوع
بررسی تطبیقی ساختار قضایی و اصول دادرسی نظام های حقوقی ایران و ترکیه
نام پژوهشگر: زهرا حاجی
چکیده
اجرای عدالت از آرمان ها و آرزوهای دیرینه بشر بوده و خواهد بود که جزء عناصر بسیار نقش آفرین در حفظ و پایداری تمدن ها می باشد. هدف از نظام قضایی در سیستم های حقوقی کشور های مختلف از گذشته تا اکنون، تامین آسایش، نظم عمومی و اجرای عدالت است.
قوه قضائیه در ایران یکی از قوای مستقل می باشد که وظیفه برقراری عدالت و پشتیبانی از حقوق فردی و اجتماعی انسان ها را بر عهده دارد. مطابق قانون اساسی ایران، رئیس قوه قضائیه توسط رهبری به این سمت منصوب می شود. قوانین ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 دستخوش تغییرات فراوانی شده است که اکنون بیشتر قوانین ما از احکام شرعی استنباط شده است. در مقابل کشور ترکیه در 8 آوریل 1924 به موجب قانونی که به تصویب مجلس ملی ترکیه رسید، سبب حذف محاکم شرعی از تشکیلات قضائی ترکیه شد؛ همچنین قانون مدنی و تعهدات سوئیس جایگزین قانون مدنی که بر مبنای قرآن و احکام اسلامی بود، ترجمه و تصویب شد. علاوه بر آن در همان سال قانون کیفر ایتالیا نیز ترجمه شد و به عنوان قانون کیفر ترکیه مورد اجرا گذاشته شد و اصولا بعد آن، قوانین و مقررات لائیک و غربی جایگزین قوانین اسلامی شدند. قانون اساسی این کشور در تاریخ 1982 تصویب شد که در آن شکل و ساختار دولت، سبک مدیریت، وظایف و روابط مقابل آن ها تنظیم شده است. بر اساس قانون اساسی ترکیه، نظام حکومتی ترکیه مبتنی بر تفکیک قوا است. قانون اساسی میگوید که قوه مقننه به مجلس ملی بزرگ ترکیه واگذار شدهاست (ماده ۷)، قوه مجریه توسط رئیسجمهور ترکیه (ماده ۸) انجام میشود و قدرت قضایی توسط فرد مستقل و بیطرف اعمال میشود.
واژگان کلیدی: ساختار قضایی – اصول دادرسی – سیستم حقوقی ایران – حقوق ترکیه
