بسم الله نور...
" تا با #خاک انس نگیری، راهی به مراتب قرب نداری"
خاک مظهر فقر مخلوق در برابر غنای خالق است و این زمین ها تماما خاک اند و میزبان آن پیشانی بوده اند که عالمی را تکان داده و به تحیر کشانده اند.
آنچه می جویی عشق است و عشق اینجاست. سرزمینی سرشار از فداکاری است و ایثار...
آسمان اول: غروب #شلمچه
برای ورود به چنین حریم امنی که با خون شهیدان آبیاری شده است، باید اذن داشته باشی؛ وجب به وجب خاک شلمچه، جای پای جبرئیل است.
آسمان دوم: #طلائیه
خاکی که حالا قدمگاه زائران شده است، خاک مقدسی است که با پوست و گوشت شهدا عجین شده است. اینجا طلای ناب می دهند در سه راهی که شهدا از همین جا پر کشیدند و رفتند.
به این آبِ آرام نگاه نکن، چنان تلاطمی در خود دارد که اگر لب به سخن باز کند و خروشان شود، همه جا را به خاک و خون می کشد.
آسمان سوم: #هورالعظیم #شط_علی
صدای هور را می شنوی؟ پیامی می دهد از جنس رها شدن؛ رها شدن در بین نیزارهایی که با هر وزش بادی جابه جا می شوند...
آسمان چهارم: #هویزه
آرامش موج می زند. بهشتِ هویزه همان جایی که محل دفن و شهادت یکی است و جهانی جان در این خاک پنهان است...
آسمان پنجم: #فکه
وادی عشق، قدم گذاشتن بر فراز خاک هایی که با مشقِ عشقِ شهید آوینی آبیاری شده و رَمَل با دانه های ریز که بار سنگینی را به دوش می کشند.
آسمان ششم: #دو_کوهه
دلِ تاریکی محض شبانه، گوش شنوا نجواهای شبانه عاشقانی که با خود و خدایشان عهد می بندند و سپس به سمت سعادت خود رهسپار می شوند.
#راهیان_نور #سرزمین_عشق
زهرا حاجی