دنیای بی وفا

آسمان شب چه زیباست،ستاره های درخشان در تاریکی شب به همه جا روشنایی بخشیده اند!

شاید این آسمان برای من و تو زیباست اما برای بسیاری هم عذاب آور است

این تاریکی آنها را عذاب میدهد چرا که زندگیشان در تاریکی خلاصه شده است

در درد و غم ،شب های تاریک وسختی که عمرشان را گرفته است

آنها زندگی بسیار تلخی دارند،حتی از قهوه ای که تو در تاریکی شب در کافه می نوشی هم تلخ تر

او تمام روزگارش تلخ است و دیگر هیچ چیز برایش زیبا نیست،حتی آسمان پر ستاره شب

او دیگر طعمی جز طمع گس روزگار را نمیچشد

و از زندگی بریده است طوری که در قهوه ی تلخ خود سیانور می ریزد تا از این دنیای بی وفا آسوده شود.