هنر صنایع دستی هنری متنوع و زیباست که از از منظر سازمان ثبت جهانی، در ردیف های مختلف قرار میگیرند که به عبارت زیر می باشند.
حالا که با صنایع دستی آشنا شدیم باید این موضوع را دریابیم که، در میان فوج عظیمی از هنر صنایع دستی، بعضی از این صنایع مورد توجه ویژه مخاطبان و علاقمندان ایرانی و بین المللی، قرار گرفته است که در ادامه متن به آن خواهیم پرداخت.
نماد فرهنگی کشور در صنایع دستی را با شاخص های مختلفی می توان سنجید اما، بطور معمول یک محصول معرف این بنیه فرهنگی و هنری در جهان خواهد بود.
فرش دستباف و گلیم نمادی است که از دوران باستان تا به امروز نماد اقوام ایران و ایرانیان بوده است، و این محبوبیت به صورت بین المللی با پذیرش فرش ایرانی به عنوان زیباترین و بالاترین کیفیت در این زمینه از صنایع دستی مورد پذیرش قرار گرفته است.
فرش های دستباف ایرانی با طراحی منحصر بفرد و با تکیه بر سنت طرح های جلوه نگر و بعضا قومی و ملی در سده ۱۷ در به اوج شکوفایی خود دست یافت و این امر تا به امروز فرش های دستباف ایرانی همچون گلیم، زیلو، قالی و قالیچه ها را در زمره یکی از محبوب ترین آثار صنایع دستی جهان قرار داده است.
از کهن ترین تکنولوژی های ایرانیان می توان از فناوری تولید ظروف مسی و شیشه ای و شکل دهی در سده های گذشته با طراحی خاص اشاره نمود.
شیشه گری نه تنها در ایران بلکه در جهان از ابتدایی ترین تکنولوژی پیشرفته ساخته دست بشریت است که ایرانیان از پیشروان این علم بودند، و آثار این شیشه در مقیاس جهانی نیز به نام ایرانیان ثبت گردیده است.
اما دوران اوج این صنعت را پس از فراز و نشیب های بسیار زیاد می توان در دوره سلجوقیان کنکاش نمود.
در این دوره ایرانیان با ایجاد فناوری برای شکل دهی و ایجاد نقش های برجسته بر روی شیشه این صنعت را تبدیل به یک فناوری با قابلیت بالا نمودند.
همچنین می توان اولین فلزکاران و بالاخص مسگران را ایرانیان دانست، که به فناوران این زمینه مسگر می گفتند که، با توجه به قابلیت های بسیار زیاد همچون میکروب زدایی در غذا، قدرت تحمل حرارت بالا و داشتن اشکال زیبا به سرعت باعث گسترش این هنر در کشورهای مختلف دنیا شد.
این ظروف مسی با داشتن ارکان مختلف و ویژگی هایی پزشکی تا هنری هم اکنون جز صنایع دستی بسیار محبوب تبدیل گشته که ایران سهم بسزایی در این صنعت را دارد.
سفال و سرامیک جز کهن ترین هنری های طراحی در ایران محسوب می گردد و استفاده در آثار تاریخی و فرهنگی مختلف و همچنین نقش این صنعت در ساخت ابزار دکوری و کاربردی سبب محبوبیت این صنعت در سراسر جهان گردیده که ایران سهم قابل توجهی در این بازار را به خود اختصاص داده است.
علم سفال و سفالگری با ساختن ظروف گلی بوجود آمده است که می توان در این بین به پیاله ها و کوزه های سفالی که از اعصار گذشته مورد استفاده بوده نام برد.
این علم با قدمتی ۱۰ هزار ساله یک از صنایع پیشرفته بالقوه باستانی بوده که قدیمی ترین این کارگاه های سفالگری جهان در شوش قرار دارد.
همچنین معرق کاری کاشی که با استفاده از سرامیک و کاشی ها صورت می گرفته که با طراحی و رنگ بندی بسیار دقیق بکار می رفته است، و هم اکنون بسیاری از نمادهای تاریخی ما را به خود مزین کرده است.
ایران یکی از صادرکننده های اصلی مینا کاری و چوب های طراحی شده با با طراحی معرق است که، با هنر ظریف خود چشم هر بیننده را محو خود می کند.
این شیوه از صنایع دستی به دلیل شباهت عملکردی با صنایع دستی دیگری همچون کاشی کاری معرق بازتاب های متنوعی را در طول زمان در کاربرد و نوع طراحی در یکدیگر ایجاد کرده اند.
هنرهای چوبی با اختصاص دادن جلوه های متنوع و استفاده در آثار مختلف، یکی از محبوبترین نمادهای صنایع هنر دستی ایران در ابعاد جهانی محسوب می گردد به طوری که سهم قابل توجهی را در صنعت صادراتی کشور به عهده دارد.
آلیاژ های گران قیمت و البته بسیار شکیل و زیبا از دیرباز یکی از صنایع مورد علاقه ایرانیان و کشورهای دیگر بوده است.
در ایران شهرهای غربی و جنوبی با دارا بودن آلیاژهای مختلف از جنس های مختلف مثل طلا، نقره، فیروزه و… شروع به تولید و ایجاد انواع زیورآلات با طرح های متنوع و سبک و سیاق فرهنگ و هنر بومی خود کردند.
این زیورآلات که در اعصار گذشته در قالب ترکیبی با لباس محلی مورد استفاده قرار میگرفته ، نقش مهمی در آداب و رسوم و نماد اقوام مختلفی ایرانی داشته، که این سنت باعث ایجاد فرهنگی بر اساس این نوع پوشش خاص و تمایز آنها با یکدیگر گردیده است.
این زیورآلات و نحوه طراحی و شکل دهی به این فلزات گرانبها، مورد توجه کشورهای مختلف همسایه و سطوح دیگر جهان قرار گرفت و در قرن های گذشته تبدیل به یک صنایع دستی لوکس و محبوب گشت، و امروزه مردم بخشی از هویت خود را طرح های اصیل این اقوام می توانن بیابند.
این هنر یعنی قلاب دوزی که به ۵۵۰ سال قبل از میلاد مسیح می گردد، یکی از مشهورترین آثار رودوزی ایرانی محسوب می گردد.
این هنر که با ابزاری بسیار ساده صورت می پذیرد، که در واقع با استفاده از نخ های ابریشمی و رنگ های متنوع آثاری هنری را بر روی پارچه ها ایجاد می کنند، که معمولا این نوع پارچه های در حالت کیفیت عالی خود از جنس ماهوت مورد استفاده قرار میگرفته است.
این نوع هنر در انواع مختلف تزئینی مانند: لباس، دامن، پرده و… کاربرد داشته است.
این هنر در تاریخ ایران با توجه به قدمت خود تبدیل به یکی از ارکان اصلی هنرهای دستی ایرانیان گشته و جهانیان را با این هنر خود از طریق صادرات آشنا کرده و مخاطبان زیادی را به خود جذب نموده است
این صنعت با قدمتی که به دوره اشکانیان باز می گردد، این نوع هنر که از قدیمی ترین انواع هنر تزیینی پارچه محسوب می شود، با توجه به قدمت ایران در صنایع هنر دستی در این زمینه به خواستگاه مخاطبان این هنر بدل نموده است.محبوبیت این هنر تا آنجا پیشرفت که در دوره تیموریان پرده های تزئینی خانه کعبه را با استفاده از سرمه دوزی انجام داده اند، که باعث ایجاد نقش و نگار های بسیار زیبا و جلوه ای منحصر بفرد در کعبه گشته بود.سرمه ها به طور معمول از فلزات گرانبها و براق مانند طلا و نقره ساخته می شدند، که در اعصار بعد برای ایجاد کاربردی عمومی تر در بین مردم، از فلزات آلیاژی دیگر که با قیمت کمتر ولی با همان زیبایی وجود داشته اند، در ایجاد نقش های تزئینی مورد استفاده قرار گرفته است.
ایران با دارا بودن پتانسیلی قوی از قرون گذشته تا به امروز یکی از بزرگترین و مشهورترین صادرکننده صنعت های مزین شده به این هنر دستی یعنی هنر سرمه دوزی می باشد.
منبع:https://aminkhatam.com/
