سوال عزیزان :
چند ماه از نامزدی ما گذشته است. می خواهیم رابطه ی کامل جنسی را به شب عروسی موکول کنیم. الآن می توانیم رابطه ی مقعدی (رابطه از پشت) داشته باشیم؟ اشکال شرعی یا پزشکی ندارد؟
پاسخ :
برادرم؛ طلوع آفتابی ترین روزهای زندگی تان را به شما و نامزدتان تبریک می گوییم. امیدورایم این روحیه ی مددگیری از دین و عقل را در عبور از همه ی ابهامات و مشکلات زندگی حفظ کنید.
خوب است بدانید نزدیکی با همسر از پشت (دُبُر یا مَقعد)[ anal sex.] بنا بر نظر اکثر مراجع عظام تقلید، کراهت شدید دارد و اگر زن راضی نباشد و باعث آزار و اذیت او شود، حرام است.
آیات عظام امام خمینى، خامنه اى، صافى گلپایگانی، مکارم شیرازی و نورى همدانی: کراهت شدید دارد[ توضیح المسائل مراجع (۱۳۹۱، مسأله ۴۵۰ و ۴۵۲)؛ خامنه ای (۱۳۸۹، مسأله ۴۲۵)؛ مکارم شیرازی (۱۳۷۱، احکام الحیض).].
آیات عظام سیستانى و فاضل لنکرانی: اگر زن راضى باشد، کراهت شدید دارد و اگر راضى نباشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست[ توضیح المسائل مراجع (۱۳۹۱، مسأله ۴۵۰)؛ فاضل لنکرانی (۱۳۷۵، احکام الحیض).].
آیات عظام بهجت، تبریزى و وحید خراسانی: بنابر احتیاط واجب، جایز نیست[ بهجت (۱۳۸۱، ج ۱، مسأله ۲۶۸)؛ تبریزى (۱۳۷۷، ج ۱، مسأله ۲۲۸)؛ وحید خراسانی (بی تا، ج ۲، مسأله ۲۲۸).].
مناسب است برخی عوارض این عمل را از منظر فیزیولوژی و روان شناختی مرور کنیم:
۱. مهم ترین عارضه ای که رابطه ی جنسی از طریق مقعد برای زن دارد این است که چون لذت حقیقی جنسی برای زن از طریق مجرای تناسلی حاصل می شود نه از طریق مقعد، بنابراین گاهی زن دچار سردمزاجی[ frigidity .] و بی میلی جنسی[ anaphrodisia.] شده و خود را موجودی می یابد که وسیله ی دفع شهوت شوهرش شده و خودش نباید از این غریزه خدادادی لذتی ببرد.
۲. در ادامه ی روند قبل، مرد همچنان به پر کردن ظرفیت جنسی خود مشغول شده و در عرض چند لحظه به حدّ بالای کام گیری (اُرگاسمِ فعّال[ active orgasm.]) می رسد و سریعاً حجم بالای شهوت را با بیرون ریختن مَنی، تخلیه می کند. امّا طرف مقابل، به دلیل ویژگی دیرفعّالی جنسی، هنوز در تکاپو است تا به نحوی خود را هماهنگ با مرد کرده و دستِ کم به همان اندازه که او لذّت برده، غریزه را پاسخ دهد. ولی هنوز در نیمه راه است که مرد با ریخته شدن سریع (و بلکه ناخواسته ی) منی به بیرون، به مرحله ی سرد حسیّ جنسی وارد شده و نمی تواند پاسخگوی خوبی به واکنشِ جنسی زن (که هم اینک گرمِ رابطه سازی است) باشد. در نتیجه این زن است که ناکام می ماند و لذا همچنان برداشتِ زن و سهم جنسی اش کمتر از مرد خواهد بود.
۳. چون دخول از قسمتِ دُبُر، توأم با محدودیّت های فیزیولوژیک مرد و زن است؛ نیاز به شدّت و سختی از سوی مرد و لزوم اثرپذیری منفعلانه ی زن هست و این فشار به مقعد زن، عصب های تناسلی مرد را تحریک کرده و موجب فعالیت کیسه ی منی و در آخر، انزال زودرس مرد می شود. مشکلِ بعدی، از هیجان افتادنِ مرد، سُستی عضلات، دوگانگی مزاجِ جنسی و حتّی سردمزاجی مرد است. به عبارتی، فقط زن آسیب پذیر نخواهد بود، مرد نیز در درازمدت و در اثر استمرار این حالات، به نوعی حساسیّت های عصب های آلت جنسی مبتلا شده و در کنترل انزال منی، ناتوان شده که می تواند نوعی سردمزاجی در مرد پدید آورد. در نتیجه نمی تواند آن گونه که باید از همبستری با همسرش لذت ببرد و این، احتمال بروز مشکلات روانی و ارتباطی را افزایش خواهد داد.
۴. از سویی مرد در حال لذت جنسی، اغلب فقط به فکر دفع شهوت خود است و حرکات بدون کنترلی دارد و از سوی دیگر ساختمان مقعد طوری است که ظرفیت پذیرش آلت مرد را ندارد (برخلاف واژن[ vagina.] یا فَرْج که خاصیت ارتجاعی و لغزنده دارد) و هر لحظه امکان آسیب دیدگی ماهیچه های حلقوی (اسفنکتر[ sphincter.]) دهانه ی مقعد و حتی پارگی آن وجود دارد و ممکن است در بلندمدت، زن گرفتار درجاتی از بی اختیاری مدفوع و نیازمند جراحی شود.
۵. مقعد محل ذخیره و دفع فضولات دستگاه گوارش (مدفوع) است که حاوی میکروب های فراوانی است. در اثر مالش و دخول آلت مرد، این میکروب ها می توانند وارد دستگاه تناسلی مرد شده و او را به عفونت های خاصی مبتلا سازند.
۷. از آن جا که دهانه ی مقعد دارای ماهیچه ای حلقوی است، مانند یک کش محکم دور آلت مرد را گرفته و در لحظه خروج منی مانند یک سد عمل می کند. در اثر این عمل، احتمال پس زدن منی به عقب و فشار به کیسه های منی[ seminal vesicles .] و غده ی پروستات[ prostate gland.] و عوارض ناشی از آن زیاد است.
