هر روز روز زن است آن هنگامی که حضور مان در جامعه پر رنگ تر می شود...
هیچ وقت خدا یادم نمیاد که از زن بودن خود ناراضی باشم. حتی وقتی آن کلیشه ها از کودکی در گوش من زمزمه میشد...
برای قدری آزادی که حق طبیعی هر انسانی بود ، یک روز آرزو کردم مرد باشم...
اکنون از آن آرزو پشیمانم!
زن شدنم ، بی دلیل نبوده است!
من زن خلق شدم تا با کلیشه های مانده بجنگم و تصویری از خود به جا بگذارم که نماینده زنان جامعه ام باشد!
به شما می گویم هر یک از زنان نماینده ی کل زنان هستند برای کم رنگ تر شدن کلیشه های جنسیتی باید از خودمان شروع کنیم...
تحصیل ، شاید بتواند گریزی از فرار این کلیشه ها باشد ! زنانی که دیگر محکوم صرفا خانه ماندن و خانه داری کردن بچه داری کردن ، نخواهند بود !
پس تحصیل را فرصتی بدانید و از شرایط تحصیلی ننالید به یاد آورید که در چندین سال پیش زنان از تحصیل منع می شدند!
اکنون هنوز کلیشه ها وجود دارند ، نهایت گول زدن خود است اگر فکر کنیم این افکار پوسیده جنسیتی ، از بین رفته است!
این افکار از بین نرفته اند اما کم رنگ شده است اما مبارزه هنوز ادامه دارد.
زنانی که ارزش آنها در چهره، خانه داری ، بچه داری ، خوش اخلاقی و اندام و ... خلاصه می شود.
به یاد داشته باشید ما زنان هم به خودمان ضربه میزنیم وقتی بگویم مرد ها باهوش ترند و کل تاریخ تفکر را مردان گرفته اند...
به یاد آورید که چه زنجیر هایی در پای ما زنان بسته شده است و ما در پی باز کردن این زنجیر ها هستیم... نسبت به چندین سال تغییر کرده است اما همچنان داریم با اولین حقوق خود مبارزه میکنیم.
به امید روز های بهتر برای زنان...
