لمبه چوبی روشی برای اتصال چوب است. این امکان را فراهم می کند تا تخته ها، چوب ها و تیرهای بسیار بلند را از قطعات کوتاه تر تولید کنید.
با این شکل از اتصال طولی، دو الوار جامد به هم متصل شده و با استفاده از قلاب‌های گوه‌ای به هم چسبانده می‌شوند
لمبه چوبی برای چوب ساختمانی جامد مجاز است، از جمله موارد دیگر، زیرا چوب اتصال انگشتی بسیار انعطاف پذیر است. از این روش علاوه بر افزایش طول می توان برای حذف ترک های کاهش دهنده پایداری و گره های نامطلوب از چوب استفاده کرد.
ساخت مفصل
شیار در لبمه دو قسمت با نیمرخ یکسان ارائه می شود. این کار معمولاً با آسیاب انجام می شود، دندانه ها به ندرت با اره کردن ساخته می شوند. سپس هر دو قسمت به هم چسبانده می شوند.
مدت زمان و فشار پرس بعدی برای پایداری بعدی تعیین کننده است. توجه ویژه ای به فشار طولی مورد استفاده برای ایجاد پیوند چسب می شود.
اتصال انگشتی امکان انبساط چوب را در تمام ابعاد فراهم می کند. با توجه به تجربه در زمینه چوب نرم و استانداردهای حاصل در آلمان، این فناوری اتصال در حال حاضر برای تعداد زیادی از محصولات مختلف ساخته شده از چوب جامد و مواد پایه چوب استفاده می شود. در ساخت و سازهای چوبی چسب دار، به عنوان مثال، چوب چند لایه چسب، چوب ساختاری، الوار متقاطع. اما همچنین به اصطلاح دو و سه بار.
تیرهای دوتایی و سه گانه از تیرهای چند لایه ساخته شده اند. این تیرها محصولاتی صنعتی هستند که به یکدیگر چسبانده شده و از طرف صاف و موازی با الیاف به یکدیگر متصل می شوند. با توجه به فرآیند تولید، الوارهای چند لایه از نظر ابعادی بسیار پایدار هستند و ترک ها به حداقل می رسد.
اصولاً برای هر نوع چوبی می‌توان از لمبه چوبی استفاده کرد. با این حال، یک نتیجه تمیز و پایدار به خواص نوع چوب مربوطه بستگی دارد. اینها، اول و مهمتر از همه، قابلیت ماشینکاری و توانایی اتصال را شامل می شود. آنها مهمترین پیش نیازهای اتصال موفق و تمیز چوب را نشان می دهند.خواص مواد مانند رفتار تورم و انقباض نیز مهم هستند. دوام، گره، رنگ، جریان الیاف، درخشندگی و بو نیز از جمله خواص استفاده است. آخرین اما نه کم اهمیت، آنها بر پذیرش مشتری تأثیر می گذارند.
با توجه به استانداردهای قابل اجرا در آلمان، چوب نرم تقریباً به طور انحصاری در ساخت و ساز استفاده می شود. برای چوب های سخت احتمالی، هیچ اطلاعاتی در مورد خواص مربوط به تولید مانند استحکام یا چسبندگی وجود ندارد.
علاوه بر روش ساخت، مقررات روشنی نیز در مورد انواع مجاز چوب در ساخت و سازهای چوبی وجود دارد. در آلمان فقط انواع چوب زیر را می توان برای عناصر باربر استفاده کرد: صنوبر، صنوبر، کاج، صنوبر داگلاس، کاج لاریسیو و کاج سیاه، کاج اروپایی، کاج دریایی و همچنین صنوبر، کاج رادیاتا، کاج سیتکا، شوکران و سرو قرمز کانادایی.
اجزای غیر باربر با لبمه از اتصالات برای قطعات غیر باربر نیز استفاده می شود. این شامل پانل های چوبی چند لایه برای مصارف داخلی - مانند میز و میز کار آشپزخانه - پله ها و بدنه مبلمان است. آنها اغلب از چوب سخت و با انگشت ساخته می شوند. از درختانی مانند راش، بلوط، توس، توسکا و همچنین گیلاس، گردو، زبان گنجشک، افرا، روبینیا و ممرز استفاده می شود.
میز کار و میز کار یکی از مناطق محبوب برای استفاده از چوب راش است. علاوه بر این چوب های سخت، چوب های نرم مانند صنوبر و کاج نیز به پانل های چسب دار تبدیل می شوند. اتفاقاً در سال های اخیر تحقیقات در مورد چوب سخت شدت گرفته است. هدف به دست آوردن نتایج قابل اعتماد برای استفاده به عنوان اجزای باربر است.
