قرار گرفتن در معرض اشعه UV، زندگی در شهرهای آلوده، کشیدن سیگار و تغذیه نامناسب باعث ایجاد چین و چروک روی پوست می شود. پلاسما جت(پلکسر) یکی از روش های جوانسازی پوست است. این روش یک درمان جایگزین برای روش های زیبایی تهاجمی و جراحی است. پلکسر یک پیشرفت نوآورانه در پزشکی زیبایی و درمان های جوانسازی است. پلاسماجت(پلکسر) با استفاده از حالت چهارم ماده، یعنی پلاسما انجام می شود. به همین دلیل به آن پلاسما جت نیز گفته می شود. در این روش زمان بهبودی و هرگونه عارضه ای که ممکن است قبل و بعد از جراحی ایجاد شود، کاهش می یابد.
این سیستم بسیار دقیق است و باعث پخش گرما به مناطق اطراف نمی شود. بنابراین جایگزین بسیار خوبی برای عمل جراحی پلک( بلفاروپلاستی) می باشد. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که پلکسر در درمان آکنه، افتادگی پلک و چین و چروک های اطراف دهان نیز نتایج مثبتی دارد. در این مقاله قصد داریم به نکات مهمی که قبل از انجام پلاسما جت(پلکسر) باید بدانید، بپردازیم. با ما همراه باشید.
پلاسماجت(پلکسر) یک درمان غیر جراحی است که برای لیفت، سفتی، و جوانسازی پوست استفاده می شود. این روش به عنوان جایگزینی موثر برای جراحی هایی مانند جراحی پلک(لیفت پلک یا بلفاروپلاستی)، لیفت صورت و گردن در نظر گرفته می شود. به علاوه، در کاهش چین و چروک های اطراف چشم و کاهش جای زخم نیز موثر است. از پلکسر می توان برای درمان پلک بالا / پایین، خطوط دور چشم، ابرو، چین و چروک اطراف دهان و چروک های گونه و گردن استفاده کرد.
پلکسر پوست را گرم می کند. این کار باعث انقباض پوست، تحریک بازسازی سلول و تولید کلاژن می شود. در نتیجه، شما علاوه بر لیفت در ناحیه تحت درمان، جوانسازی پوست را نیز تجربه خواهید کرد. در این روش، پالس های انرژی به لایه های عمیق پوست نفوذ کرده و باعث تولید کلاژن طبیعی در پوست شما می شوند. پلکسر در یک فرآیند ۲ تا ۴ هفته ای، یک قوس پلاسما برای تحریک و سفت شدن پوست ایجاد می کند. در این روش از هیچ برش و لیزری استفاده نمی شود و بنابراین هیچ بخیه ای زده نمی شود.
پلاسما یک گاز یونیزه است که بارهای مثبت و منفی آن تقریبا با هم برابر هستند. این ماده به دلیل خواص ویژه ای که دارد، حالت چهارم ماده (در کنار جامد، مایع، گاز) نامیده می شود. زمانی که پرتوهای میکروسکوپی پلاسما بر روی پوست بیمار اعمال می شود، لایه خارجی اپیدرم، تصعید شده و باعث لیفت شدن پوست می شود.
قبل از تصمیم گیری در مورد درمان، معمولا یک جلسه مشاوره برای شما در نظر گرفته می شود. در این جلسه، پزشک شرایط شما را در نظر می گیرد و مزایا و معایب درمان را برای شما شرح می دهد. قبل از شروع درمان، باید از یک کرم بی حسی موضعی بر روی ناحیه مورد نظر استفاده کنید. این کار ناراحتی در طول درمان را به حداقل می رساند. لطفاً از مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند ناپروکسن یا ایبوپروفن خودداری کنید. اگر نگران هستید که مصرف نکردن این داروها مشکلی برای شما ایجاد کند، با پزشک خود مشورت کنید.
دستگاه پلکسر در طول درمان، نقاطی را با فاصله نیم میلی متری بر روی پوست ایجاد می کند. سلول های سطحی پوست در این نقاط از حالت جامد به گاز تبدیل می شوند. در این مرحله هیچگونه خونریزی یا آسیب به بافت رخ نمی دهد. زمان درمان، با احتساب زمان تاثیر کرم بی‌حس کننده، بسته به ناحیه تحت درمان ممکن است ۲۰ الی ۶۰ دقیقه طول بکشد. ممکن است برای هر ناحیه، ۱ تا ۳ جلسه درمانی با فاصله ۶ تا ۸ هفته لازم باشد.
پس از درمان، مناطق تحت درمان متورم و قرمز می شوند. در هر نقطه ای که در پوست ایجاد شده، یک پوسته کربنی وجود دارد که تا ۷ روز نباید آن را لمس کنید. در ۴۸ ساعت اول، از مرطوب کردن ناحیه تحت درمان خودداری کنید. شما باید حداقل ۳۰ روز ناحیه درمان شده را تمیز و خشک نگه دارید و در معرض آفتاب یا منابع مستقیم گرما قرار نگیرید. یک هفته بعد از درمان به شما کرم هایی داده می شود که می توانند به روند بهبودی کمک کنند.
عوارض جانبی غیرمعمول شامل عفونت، اسکار یا تغییرات رنگدانه ای است. رعایت توصیه های مراقبتی بعد از درمان برای جلوگیری از چنین عوارضی ضروری است.
