اولین زنبور عسل مریوط به پنجاه میلیون سال پیش است. ملکه زنبور عسل وظیفه بوجود آورنده جمعیت کلنی و تخم گذاری در داخل سلول های پرورش نوزاد است، با گذاشتن روزانه 1500 تخم جمعیت کلنی از بهار تا پاییز افزایش می یاید. وظیفه نرها به تلیقح ملکه محدود می شود و در تولید محصولات مشارکت ندارند. قسمت عمده جمعیت زنبور عسل را کارگرها تشکیل می دهند. وظیفه اصلی زنبورهای مسن تر جمع آوری شهد، گرده گل و بره موم است.
زهر زنبور از کیسه آن که در آخرین بند شکمی زنبورهای کارگر قرار دارد خارج می شود. نیش زده یک نوع مکانیزم دفاعی کلنی های زنبور است وتی نیش از یک زنبور خارج می شود بعنوان زنگ خطری بقیه زنبورها را تحریک می کند. با افزایش تعداد نیش ها ماده عطری بیشتر منتشر شده بطوری که گاهی اوقات این امر منجر به حرکت تمام کلنی می شود. گرچه زنبورها با این کار جان خود را ازدست می دهند ولی از کلنی شان دفاع می کنند.
تمامی زنبورها پس از دست دادن نیش سریعا ازبین نمی روند بلکه اگر قادر به پرواز باشند تا کلنی شان برمی گردند و بار شهد یا گرده شان را به زنبور های دیگر می دهند، تا زنبورهای دیگر عسل شان را تولید کنند، زنبور عسل قبل از مردن تلوتلو می خورند و به زمین می افتند.
دستگاه نیش زنبور عسل شامل غده،مجرا،کیسه و نیش است که این اجزا باعث تولید زهر می شوند. وقتی یک زنبور نیش می زند حدود 1/3 از زهرش را تزریق می کند. زهر زنبور عسل به سرما مقاوم است و منجمد کردن ان باعث کاهش سمیت آن نمی شود. زهر زنبور در حالت خشک به گرما حتی در حرارت بالا مقاوم است. زهر خشک زنبور اگر از رطوبت محافظت شود خواص سمی آن سال ها باقی می ماند.
همانطور که عسل به عنوان ماده غذایی مفید مورد استفاده قرار می گیرد زهر زنبور عسل نیز به عنوان یک ماده در داروهای ضد سرطان و بیماری های مانند ام . اس و روماتیسم مورد استفاده می باشد.
{برگرفته از کتاب اعجاز زهر زنبور عسل در درمان بیماریها
اثر میهالی سیمیج}