می‌خوام یه چیزی بگم که همه می‌دونن ولی نیاز به تذکر داره.
هیچ کس، مطلقا، هیچ کس تا همیشه کنار شما نخواهد موند.
یا مرگ اونا رو از شما می‌گیره یا رفتن.
شریک عاطفی شما اگر داره بهتون می‌گه تا همیشه کنارتون هست داره دروغ می‌گه و اگر شما دارید به شریک عاطفی‌تون اینو می‌گید، دروغ‌گو هستید.
ذکر این نکته ضروریه که ابدیت برای ما آدم‌ها بی‌معنیه. چون ما خودمون موجودات ابدی‌ای نیستیم. چون ما هیچ چیزمون ابدی نخواهد بود. ما روزی می‌میریم، روزی فراموش می‌شیم، روزی تجزیه می‌شیم و روزی دیگه هیچ چیز ازمون باقی نخواهد موند.
پس بیخود دل خوش نکنید به این بودن‌ها و نرفتن‌ها.
حالا چطور دل خوش نکنیم؟ سخته. هرچقدر هم آدم بدونه ترک می‌شه، تنها می‌شه، اطرافیانش پیشش نخواهند موند بازم زمانی که می‌رن، درد وجودمونو فرا می‌گیره، زیر پامون خالی می‌شه و هربار صدای شکستن قلبمون رو بلندتر از قبل می‌شنویم.
آیا راهکاری هست؟
بله هست. قلبتونو در بیارید بندازید تو سطل آشغال.
