شالاو وریا
آقای "وریا عدی" (به کُردی: وریا عدێ)، مشهور به "شالاو وریا" (به کُردی: شاڵاو وریا)، شاعر کُرد زبان معاصر است.
کتاب "کاروان کلمات"، مجموعهای از اشعار اوست، که چاپ و منتشر شده است.
┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄
(۱)
من قندیلم، من کوه سربلند هلگوردم
غرق شدم،
به آتش کشیده شدم،
سوختم،
ولی کماکان زندهام.
صدها سال است که چهار پارچهی تنت از من جدا شده است
لیکن هنوز زندهام و
مفتخرم که کُرد هستم...
دشمنان کردستان بدانند و آگاه باشند
که من کُردم!
که من کُردم!
و همیشه با سربلندی خواهم زیست.
(۲)
آه ای "مظلوم کوبانی"!
از وقتی که تو سر بلند کردی
آتش دشمنان دیگر سوزنده نیست!
لعن و نفرین بر هر کُردی که
از تو حمایت و پشتیبانی نکند...
من مطمئنم
که با همت و تلاش تو
کردستان آزاد و
میلیونها کُرد،
خوشحال و دلشاد خواهند شد.
(۳)
آه ای معشوق من!
میخواهی بدانی که عشق من به تو چگونه است؟!
میزان عشق و دلدادهگی امروزم به تو
کمتر از فرداست.
(۴)
از وقتی که تو به کنارم نیستی،
دنیا در سکوتی مرگبار محتضر شده است!
و باران غم و اندوه
قطره قطره بر زندگانی من بارش گرفته است.
گردآوری و نگارش و ترجمهی اشعار:
#زانا_کوردستانی
