هرمز انصاری
هرمز انصارى شاعر و نویسنده (زاده ۷ اسفند ۱۳۱۴ اراک - ۴ آبان ۱۳۹۹ تهران) بود.
در اسفند ۱۳۱۴، در محلهی حصار اراک –کوچه انصاری– به دنیا آمد، از همان سالهای اول دبستان شعر میگفت. پس از گذراندن دوران ابتدایی و آغاز دبیرستان در زادگاهش، در تهران به دبيرستان البرز رفت. او که از دوره دبستان شعر میگفت، شوق فراوانی نیز برای نوشتن داشت و در سالهای ۳۲ تا ۳۴ با تنوع نوشتاریاش، در زنگ انشا برای بيش از ده نفر - زير ميز - انشای متفاوت مینوشت كه برخی از اين انشاها با پيشگفتاری در زمينه تمرين نويسندگي در آبان ۱۳۴۱ در كتاب ”گلگشتی در مدارس“ به چاپ رسید.
در دانشسرای عالی "دانشگاه تربيت معلم" در رشته زبان انگليسی پذيرفته شد. در ۲۳ تير ۱۳۳۶ خود مستقلاً آموزشگاهی برای همه رشتههای درسی بنيان نهاد و بعد امتياز انستيتو زبان سيمين را گرفت و در تهران و اراك موجب قبولی تقريباً ۱۰۰% شركت كنندگان آن كلاس، در كنكور سراسری شد.
در بازگشت از سفر امريكا، دبيران دبيرستان پهلوی اراك از هرمز انصاری خواستند معاونت آن دبيرستان را بپذيرد.
در پاييز سال ۱۳۴۵ مسئوليت سرشماری يك چهارم شهر اراك به او سپرده شد. او كه خود نتايج ناشی از سرشماری را تحليل میكرد به اين نتيجه رسيد كه اراك دانشگاه میخواهد. اولين مقاله را با عنوان” اين شهر دانشگاه ميخواهد و در اين ديگر جای گفتگویی نيست“ در روزنامه اراك به چاپ رساند.
این نوشتهها و مقالههای بعد و پشتیبانی مردم موجب شد كه مدير بلندپايهای از سازمان برنامه برای خواستههای مردم بیاید و بزرگان شهر، ”هيات تدارك تأسيس دانشگاه اراك“ را بنا نهادند.
عضويت در آن هیات را علاوه بر نمايندگان فرهنگيان، هنرمندان، ورزشكاران، بازرگانان، بانوان، جوانان، فرماندار و شهردار و رييس فرهنگ و رييس بهداری و رييس اوقاف نيز پذيرفتند و هرمز انصاری را به دبيری آن هیات برگزيدند.
انصاری در مهرماه ۱۳۴۷ با ابلاغ وزارتخانه، به تهران منتقل شد.
در ارديبهشت ۱۳۸۴ خواهر كوچكش كه زيست شناس بود، در سركشی به حوزههای پرورش ماهي در سواحل شمال، در يك حادثه رانندگى جان خود را از دست داد. سيمين، خود، آزمايشگاه ايمونولوژی را براي پرورش ماهی در آبهای شيرين بنيان نهاده بود. برادر در گرامیداشت خـاطره خواهر ”موسسه انگليسی سيمين“ را شكل داد که خدمات فرهنگی ارزندهای داشت.
وی در چند سال گذشته حدود ۵۰ عنوان كتاب را به چاپ رسانده است، از جمله: تبريكهای نوروزی - كوتاه نويسیها - آن روزها - اين روزها - تو به من عشق ورزيدن ياد میدهی - چه بنويسيم - چگونه بنويسيم - پرندههاي عشق
آواز مرا بخوانيد - نگوييم - بگوييم و نیز نوشتههایی از هرمز انصاری كه بهصورت كتاب منتشر شده است.
۴ آبان ۱۳۹۹ هرمز انصاری در اثر بیماری کرونا درگذشت و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
- نمونه ی آثار:
(۱)
و نوشتم:
”تعصب بزرگترین مانع درک حقیقت است.“
و با نوعی برداشت از یک فرمول فیزیک، نوشتم:
”عددی ثابت= قوای ذهنی× نیروی عینی“
چه، دیده بودم که نیروهای عینی فراوانی –
برای تغییر و اعتلای وضع موجودشان –
جان بر کف، به میدان آمده بودند.
و همه شکستها و ناکامیها،
ندانم کاریها و بیهوده کاریها را
ناشی از ضعف ”قوای ذهنی“ می دانستم؛
از نا آگاهی ها، نارسایی های اندیشه،
و بر اندیشه ها نیندیشیدن.
دیدم ما در صحنه بودن را
با ” آگاهی“ عوضی گرفته بودیم
و احساس را، به جای اندیشه،
نیروی محرکه تاریخ.
(۲)
معلمی
برای اصلاح«غلط» نوشتهها نیست
برای
دادن ایده های ناشنفته است،
آوردن شیوههای ناآموخته،
به کار گیری ابزارهای ناشناخته.
برای
آشنا کردن آدمی است
با توانمندی های آدمی.
گشودن راه های بهره وری است
از آن چه هستیم
و از آن چه داریم.
برای
شکوفایی پر بارِ تلاش انسان هاست
در ساختن زندگی
_ زندگی در خور" انسان"
(۳)
" تا آیندگان"
با خصالی والاتر از" گذشتگان"
بار آیند...
یا زندگی شما پیام شماست
پیام شما و زندگی تان...
(۴)
«کوتاه نویسی را مثل چیزهای دیگر نمی شود یکسره نوشت. نویسنده باید با مسئله ای برخورد کند، آنرا بشناسد و بفهمد و بالا و پایین کند، علل و عوامل آن را پیدا کند و اگر لازم باشد راه برون رفت از آن را و در کوتاه ترین شکل آن را تحویل خواننده دهد.»
(۵)
« وقتی نویسنده می نویسد
فاقد نیستم واقف نیستم
می گوید که درد ما نداشتن نیست،
ندانستن است.
وقتی نویسنده می گوید:
نه حکیم حاکم، که حاکم حکیم.
جمع آوری:
#سعید_فلاحی / #لیلا_طیبی (رها)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع:
- سایت رسمی هرمز انصاری.
- کانال تلگرامی فصلنامه رازان.
- کانال تلگرامی برگی از تقویم تاریخ.