چقدر عجیب!
چقدر عجیب که بعضی اوقات آدما می‌تونن خییییییییییییلی از چیزی که فکرشو می‌کنیم دوست‌داشتنی تر باشن.
و چقدر عجیب‌تر که گاهی اوقات خیلی طول می‌کشه تا اینو بفهمیم، خیلی طول می‌کشه که باور کنیم چقدر محشرن. گاهی وقتا انقدر توقعمون از دنیای اطرافمون بالاست که نمی‌تونیم ببینیم که بعضیا چقدر همین دنیای احمقانه رو قشنگ کردن:)
ولی وقتی بفهمیم، وقتی باور کنیم که هستن و یه لحظه، فقط یه لحظه نبودنشون توی دنیامونو تصور کنیم، اون موقع‌س که...
خب به نظرم این مقدمه‌چینی های احمقانه رو تمومش کنم و برم سر اصل مطلب!
جمعه من یکی از بهترین روزای زندگیمو گذروندم، و یه حسایی رو تجربه کردم که تا حالا نتونسته بودم:)
و به جرئت می‌تونم بگم که بیش از حد خوش گذشت✨:)
و شاید اون روز بود که واقعاً واقعاً فهمیدم دیدن اینکه یکی حالش خوبه و ذوق کرده، خیلی بیشتر از خوشحالی خودت خوش می‌گذره:)
خلاصه که تولدش مبارک،
اونی که هروقت می‌خوام ازش عکس بگیرم، دستشو می‌گیره جلوی صورتش و نمی‌ذاره:/
اونی که سیب زمینی سرخ کرده رو خیلی دوست داره:)
اونی که بخاطر بیست و پنج صدم امتحان ریاضی، می‌تونه تا شب همه‌رو دیوونه کنه:/
اونی که هروقت شروع می‌کنم به چت کردن باهاش، تا وقتی گوشی نسوزه، بیخیال نمی‌شیم(و فقط هم چرندیات غیر ضروری میگیم:/)
اونی که یه‌جوری می‌تونه منو بخندونه که هیچ بشر دیگری تواناییشو نداره!
اونی که استاد شایعه سازی واسه آدماست:/
اونی که همیشه ازش جزوه می‌گیرم:/
اونی که قراره دستبندی که بهم داده‌رو همیشه دستم کنم:/
اونی که علاقه شدیدی به بستنی داره و همزمان همون علاقه و اعتیاد رو به چایی هم داره:)
اونی که تمام عمرش تلاش کرده انقدر خوب باشه که هیچکسو ناراحت نکنه(و موفق هم بوده)
اونی که باوجود اینکه می‌دونه وقتی روسری لیز سرش می‌کنه، پدرش درمیاد، دوباره و دوباره هرجایی که میره، بازم همین کار رو تکرار می‌کنه:/
اونی که باعث شده هروقت به بهترین خاطراتم فکر می‌کنم بتونم اونجا پیداش کنم:)
و
اونی که بی‌نهایت خوبه و من تا حالا رفیقی شکل اون نداشتم و هیچ وقت هیچ وقت هیچ وقت هیچ وقت هیچ وقت حتی اگه با تمام وجودم هم تلاش کنم نمی‌تونم فراموشش کنم و امیدوارم اونم منو یادش نره❤️:)
تولدش مبارک
و امیدوارم به همه آرزوهاش برسه و همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه خوشحال باشه:)
«نخیر اونکه نخیر»
