از اولین استفاده‌های عسل در زمان‌های دور، استفاده از آن به عنوان یک ضماد مناسب برای التیام زخم‌ها و سوختگی‌ها بوده است.
به طور کلی رطوبت کم عسل در کنار فشار اسمزی زیاد و اسیدی بودن آن باعث توقف فعالیت‌های عوامل عفونت‌زا و میکروب‌ها می‌شود.
عسل به علت ساختار صمغی مانند خود و همچنین قابلیت شستشوی آسانی که دارد، در بهبود انواع سوختگی و اگزما بسیار مناسب است. قراردادن آن بر روی پوست سوخته شده باعث می‌شود که از ورود و برخورد هوا با پوست و تاول زدن آن جلوگیری شود و درد را کاهش دهد.
عسل طبیعی و خالص، کاملا استریل است و عاری از هرگونه باکتری بیماری‌زا و ویروس است و از رشد میکروب‌ها نیز به شدت جلوگیری می‌کند. همچنین عسل خام در بر دارنده‌ی نوعی آنزیم بسیار مفید به نام کاتالاز است که می‌تواند به فرآیند بهبود انواع زخم‌ها کمک کرده و ترمیم پوست را سرعت بخشد.
نحوه‌‌ی استفاده: کافی است مقداری عسل بر روی محل زخم یا سوختگی بمالید (تمامی سطح را بپوشاند) و آن را با گاز استریل ببندید و هر روز پانسمان را عوض کنید.
