ترکیب شیمیایی گرده گل با توجه به عامل‌های مختلفی از جمله منشأ گیاهی، گونه زنبور جمع‌آوری کننده و منشأ جغرافیایی آن، با یکدیگر تفاوت دارد. تحلیل گرده‌شناسی، بهترین روش برای شناسایی منشأ گیاهی گرده زنبور است. اخیراً، طیف وسیعی از فرآورده‌های زنبور بصورت حبه‌ای، قرص، آبنبات چوبی، مایعات خوراکی و تونیک‌ها برای مصرف انسان تولید شده‌اند. شیوه‌ها و روش‌های بهبود یافته جهت نمایه‌سازی جامع ترکیب گرده گل با منشأ گیاهی متفاوت، جهت درک تنوع آن‌ها از لحاظ تفاوت مواد مغذی در منابع گیاهی مختلف و همچنین فعالیت‌های زیستی بالقوه که برای سلامت انسان مفید هستند، ضروری است. اخیراً، شیوه‌های خاص مانند رنگ‌نگاری گازی (GC)، رنگ‌نگاری مایع (LC)، طیف‌سنجی جرمی رنگ‌نگاری گازی (GC-MS)، رنگ‌نگاری مایع به همراه طیف‌سنجی جرمی (LC-MS) و طیف‌سنجی جرمی با وضوح بالا، جهت تحلیل ترکیبات آن به منظور تسهیل کنترل کیفیت، نمایه‌سازی مواد مغذی و همچنین بررسی مکانیزم‌های سوخت و ساز و فعالیت زیستی مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
دامنه تغییرات شیمیایی موجود در دانه های گرده عبارتند از: پروتئین ۹ تا ۳۷ درصد – مواد معدنی (براساس وزن خشک) ۳ تا ۷ درصد- رطوبت (دانه گرده تازه) ۹ تا ۳۶ درصد که این عدد براساس رطوبت روزانه محیط متغییر است و میانگین آن كل مواد شیمیایی در ۹٪ است.
پروتئین خام، عصاره اتری، قندهای احیا کننده، قندهای غیراحیا کننده، نشاسته، خاکستر، آب و موادی که تا کنون مشخص نشده، نیز در گرده گل وجود دارند.
