طول عمر زنبور عسل بسته به نقش آن در کندو متفاوت است و برخی بیشتر و برخی کمتر زندگی میکنند.
کندوی زنبور عسل یکی از کلونیهای بسیار منحصربفرد با ساختار شگفتانگیز و نظم یافته است که سالها مورد توجه دانشمندان قرار گرفته و بسیاری از ریاضیدانان براساس آن فرمولهای هندسی را طراحی کردهاند. در یک کلونی زنبور عسل بین ۵۰ تا ۶۰ هزار زنبور عسل زندگی میکنند و دارای وظایف مختلفی هستند تا کندو باقی بماند و زنبورهای جدید به دنیا بیایند.
عمر زنبورهای کارگر که بیشترین وظیفه را در کندو برعهده دارند بسته به فصلی که در آن متولد میشوند متفاوت است و در فصول سرد سال به دلیل کاهش تولد لارو زنبور عسل بیشتر و در فصول گرم سال بویژه تابستان به دلیل بالا بودن نرخ تولد لاروهای جدید کمتر است و حتی تا ۶ هفته نیز میرسد.
یک زنبور ملکه میتواند بین ۳ الی ۴ سال تا زمانی که پیر و بیمار شود زندگی کند و تخمهای زیادی بگذارد، زمانی که تخمهای گذاشته شده دیگر از کیفیت مطلوب برخوردار نباشد هیئت زنبورهای داخل کندو تصمیم به تغییر زنبور ملکه میگیرد و ملکه پیر بازنشسته میشود و زنبورهای ملکه جدیدی به کندو معرفی میشوند. معمولاً زنبور ملکه پیر کندو را به همراه تعدادی زنبور کارگر ترک میکند و به زودی میمیرد.
زنبورهای کارگر بدنیا آمده در طول فصلهای بهار یا تابستان ممکن است بین ۶ الی ۷ هفته زندگی کنند، زیرا مقدار فراوانی از ذخیره پروتئین و شهدهای دریافتی از گلها را باید صرف تغذیه لاروهایی کنند که وظیفه نگهداری از آنها را برعهده دارند.
زنبورهای کارگر بدنیا آمده در فصول سرد سال در صورت زنده ماندن در زمستان و اقامت بیشتر در کندوی گرم میتوانند تا ۴ الی ۶ ماه زنده بمانند، زیرا در فصول سرد سال میزان لاروهای تولدی کمتر است و زنبورهای کارگر میتوانند از ذخیره پروتئینی برای زنده ماندن خود استفاده کنند. زنبورهای کارگر در چند هفته اولیه تولد در کندو به سر میبرند و مسئول تمیز کردن کندو و مراقبت از لاروها هستند، اما پس از مدتی از کندو خارج شده به کار اصلی خود که جمع آوری گردههای گل است میپردازند.
دسته سوم زنبورها در یک کندوی عسل، زنبورهای نر هستند که وظیفه بارور کردن تخمهای گذاشته شده توسط زنبور ملکه را بر عهده دارند، این زنبورها نیز عمر کوتاهی دارند و معمولاً از کندو خارج شده در اثر سرما یا گرسنگی میمیرند.
کارشناسان اعتقاد دارند نزدیک بودن گلزار برای استفاده زنبورهای کارگر و شهد نوشی از آنها در افزایش طول عمر زنبورهای کارگر بسیار موثر است، در سالهای اخیر تخریب محیط زیست در بسیاری از کشورهای جهان باعث شده تا دسترسی زنبورها به گلزارها کاهش پیدا کند و این باعث مرگ گروههای بسیاری از آنها شده است.