چرخه زندگی زنبورهای عسل وقتی شروع می شود که یک تخم باز می شود. در مرحله اول رشد، فرزندان یک سیستم گوارشی، سیستم عصبی و پوشش بیرونی را تشکیل می دهند. هر عضو از یک کلونی به عنوان یک فرد بالغ با طول مدت متفاوت رشد می کند.، در طی 16 روز، ملکه ها به طور کامل بزرگ سال می شوند؛ در طی 24 روز، نرها و کارگران مونث به 21 روز برای طی تکامل لاروی و شفیره ای نیاز دارند.
در هر کلونی، یک ملکه تنها بر کارگران سلطه دارد، ملکه های آینده با مصرف مداوم ژله رویال، درون سلول های بزرگ تر رشد می کنند، در حالی که کارگران و نرها تنها در طول چند روز اول زندگیشان ژله رویال را تغذیه می کنند.
وقتی ملکه موجود می میرد و یا قادر به تخم گذاری نیست، کارگرها یک ملکه جدید را بزرگ می کنند. وقتی ملکه جدید به یک بزرگ سال جوان تبدیل می شود، او در پرواز عروسی شرکت می کند و با چندین نر جفت گیری می کند، با اسپرم منجمد از پرواز جفت گیری، شروع به تخم گذاری می کند.
ملکه زنبور عسل قادر به تخم گذاری تخم های نابارور است، که تبدیل به نر می شود و تخم های بارور شده که تبدیل به کارگران زن یا نسل جدید ملکه ها می شوند. علاوه بر تخم گذاری، ملکه کنترل می کند که چه چیزی درکلونی به وسیله فرومون انجام می شود، این ماده از رفتار یادگیری کارگران پشتیبانی می کند، آن ها را در کنار هم نگه می دارد (حتی در هنگام ازدحام)، رشد تخمدان ها و پرورش ملکه های جدید را سرکوب می کند و نرها را در طول فصل تولید جذب می کند.
هر سال ملکه برای جانشین خود راهی پیدا می کند، قبل از اینکه کندو را در اوایل تابستان با گروهی چندهزارتایی از زنبورها ترک کند، برای جامعه خود در سلول های ملکه که برای این کار آماده هستند، تخم گذاری می کند. یک ملکه جدید بزرگ شده است.
این ازدحام در یک خوشه بزرگ وزوز می کند و به دنبال یک خانه جدید می گردند، که این وضعیت مورد علاقه کندو داران است، که می تواند گروه های زنبور درختان را جمع کنند و به این ترتیب یک کندوی عسلی جدید برای زنبورهایی که به دنبال یک خانه جدید می گردند، پیدا کنند، اما این مساله همچنین به زنبورها نیز سود می رساند، چرا که زنبورهای عسل نمی توانند در حیات وحش بدون خانه دوام بیاورند و زنده بمانند.
برای زنده ماندن کلونی، ملکه زنبور عسل نیاز به گذاشتن تخم های بارور را دارد، کارگران به دنبال غذا می گردند، یک کندو قوی و خوب ایجاد می کنند، از لاروها مراقبت می کنند و از کلنی دربرابر دشمن محافظت می نمایند.
ملکه قبل از اینکه هر تخم را بگذارد، آنها را بررسی می کند و سپس در جایشاان قرار می دهد. گذاشتن یک تخم تنها چند ثانیه طول می کشد و یک ملکه می تواند در عرض یک روز تا 2000 عدد تخم بگذارد.
وظایف زنبورهای عسل
وقتی یک ملکه جوان و سالم تخم می گذارد، آن ها را در داخل سلول ها به دقت بسته بندی می کند. با افزایش سم ملکه، ذخیره اسپرم اش کاهش می یابد، در عوض، تخم های کمتری تولید می کند و الگوی تخم گذاری درون هر سلول کمتر منظم می شود.
کارگران، این زنان بارور شده در ابتدا با ژله سلطنتی تغذیه می شوند؛ پس از آن عسل، شهد یا گرده و کمی آب می خورند، پس از 21 روز، کارگر بزرگ شده از سلول به همراه یک نیش سمی به همراه خارهای ریز برای دفاع به بیرون می رود، حالا او می تواند تا وقتی که قطره قطره عسل بریزد، با نام و کار ش زندگی کند!
او در شش هفته زندگی تابستانه خود، بسته به سن اش، تقریباً همه وظایف مهم را در کندو انجام می دهد؛ و در زمستان آرام تر، بزرگ تر می شود. زنبور جوان ابتدا به مدت سه هفته در کندو زندگی می کند و سلول ها را تمیز می کند، شیره و گرده را از زنبورهای جستجوگر تمیز می کند، به نوزادان کوچک و بزرگ غذا می دهد، لانه را با موم بزرگ می کنند، و دما و رطوبت را در کندو تنظیم می کنند و در نهایت به یک زنبور محافظ در ورودی کندو تبدیل می شود.
تنها در نیمه دوم زندگی او یک زنبور جستجوگر است که از کندو دور می شود و محیط اطراف شهد، گرده و آب را جستجو می کند و آن هایی که در خانه می مانند نیز با تمام چیزهای لذیذ زندگی می کنند.
