بینائی زنبور عسل به وسیله ۵ عدد چشم تامین می گردد. ۲ چشم مرکب در دو طرف سر و سه چشم ساده بسیار ریز که
بین دو چشم مرکب و در وسز پیشانی قرار دارند. درباره این سه چشم و طرز فعالیت آنها هنوز چیزی معلوم نشده ولی ساختمانشان بسیار ساده و خیلی ابتدایی است.
بطوریکه باید معتمد شویم که حداکثر قادرند به زنبور بفهماند که نور از کدام سمت می آید و یا خورشید در کدام سمت قرار دارد.
کار بینائی اصلی به عهده دو چشم مرکب است. هر چشم ملکه و کارگر از ۵۰۰۰ و زنبور نر از ۱۰۰۰۰چشم منفرد تشکیل می شود.
هر یک از این چشم ها را یک چشم ساده و مجموعه را یک چشم مرکب می نامند.هر چشم ساده به تنهایی مثل دوربین فیلمبرداری قادر است فقط مقدار بسیار کوچکی از محیط خود را ضبط و تجسم نماید.
ولی همه چشم ها با هم محیط های کوچک را موزایئک وار در مغز زنبور کنار هم گذاشته و وی را قادر به دیدن یک محیط نسبتا وسیع می نمایند.
قدرت دید زنبور عسل بسیار بد است و اجسام را مثل انسانی می بیند که خیلی نزدیک بین بوده و عینک را از روی چشم های زنبور عسل است.
به طور کلی
چشم های انسان اجسام را حدود ۸۰ بار دقیقتر از چشم های زنبور عسل می بیند.
چشم های زنبور عسل قادر به تشخیص یک عده از رنگها که چشم های ما آنها را می بیند نمی باشد ولی از طرف دیگر وی یک عده از رنگها را تشخیص می دهد که چشم های ما قادر به دیدنشان نیستند.
چشم
به طور کلی چشم های انسان طول موج های بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ میلی مو را می بیند ولی چشم های زنبور عسل طول موجهای ۳۰۰ تا ۶۵۰ میلی مو را تشخیص می دهد.
حال آنکه انسان به راحتی آن را می بیند ولی وی رنگ و یا شاید رنگهای ماوراء بنفش را که برای انسان فقط یک رنگ خیالی است و چشم هایش قدرت دید و جذب آن را اصلا ندارد.
امواجش به وسیله چشم های زنبور عسل جذب شده و برایش یک رنگ و یا حتی یک سلسله از رنگهای واقعی است.
زنبور، ماوراء بنفش
به صورت رنگهای می بیند که چشم های ما حتی قادر به تصور آن نیز نمی باشد. به طور کلی رنگهایی را که چشم های زنبور عسل قادر به تشخیص می باشد.
عبارتند از نارنجی زرد سبز سبزآبی، آبی، آبی بنفش و ماوراء بنفش.
بین این رنگ ها وی نارنجی و زرد و سبز را به زحمت از یکدیگر می تواند تشخیص دهد. برعکس ماوراء بنفش را خیلی راحت از همه رنگهای تمیز می دهد.
از بین گلها رنگهای آبی و زرد برای زنبور عسل خیلی واضح بوده و وی را جذب می کنند.
بدین طریق ما این گل را قرمز یا شقایق که باعث تعجب دانشمندان زنبور شناس شده بود.