عسل طبیعی را زنبور داران از کندو های قدیمی برداشت می کردند. تا قبل از سال ۱۸۵۱ میلادی تمام زنبورداران جهان از کندوهای گلی یا سبدی یا کوزه ای. یا درختی استفاده می کردند. اما در سال ۱۸۵۱ میلادی یعنی ۱۶۶ سال پیش. شخصی به نام آقای لانگستروت کندوی زنبور عسل اختراع می کند. با قابهای متحرک پس از اختراع کندوی لانگستروت صنعت زنبورداری در جهان یک دفعه متحول شده. دانشمندان زیادی روی زنبور عسل وعسل طبیعی و رفتار های زنبور عسل. و نژاد های زنبور عسل تحقیقات کرده و از آن روز به بعد صنعت زنبور داری متحول شد. چرا که زنبور دار به راحتی می توانست کل کندوی زنبور عسل را برسی کند.
کندوی لانگستروت جعبه مستطیل شکلی است. که داخل هر جعبه ۱۰ قاب یا شان عسل قرار می گیرد. و در بهار یا تابستان که جمعیت زنبوران بیشتر می شود میتوان بر روی کندو یک یا چند طبقه اضافه کرد. و هر چقدر تعداد زنبورها بیشتر باشند. فضای کامل در داخل کندو محیاست. گاها طبقه های اضافه بر روی کندو به ۷ یا ۸ طبق هم میرسد .
در حقیقت از وقتی که کندو های امروزی {کندوی لانگستروت } وارد بازار شد. زنبورداران تمایل چندانی به نگهداری کندو های قدیمی از خود نشان ندادند. کندوهای لانگستروت امروزی به شکل مستطیل است. به ۱۰ قاب مستطیل شکل. که معمولا در بازار و فروشگاهها مشاهده میشود. اما هنوز هم زنبورداران خوش ذوقی هستند. که با کندو های قدیمی کار می کنند. و عسل طبیعی برداشت می کنند. البته کندو های قدیمی سختی های خودش را داره. در کندو های سبدی کار به این شکل است که یک جمعیت زنبور عسل که متشکل شده. از ۱ زنبور ملکه صد ها زنبور نر و هزار ها زنبور کارگر را در یک کندوی قدیمی میریزند. و چون در، کندو های قدیمی از قبل قاب عسل طبیعی تعریف نشده. زنبورها شروع به موم بافی به صورت گرد بافت می کنند.
کار با کندو های لانگسترت
کار با کندو های امروزی ( لانگستروت ) به این صورت می باشد. که هر ۱۰ قاب که از جنس چوب ساخته شده را باید. حتما در وسط این قابها یک برگه موم آماده که از قبل تهیه شده را با موم دوز بچسبانند. تا زنبور عسل روی قابها یی که موم ورق زده شده موم بافی کند. و عسل طبیعی را ذخیره کند و در جاهای دیگر کندو هرزه بافی نکند.
