بعضی وقت‌ها دانشمون به بعضی چیزها نمی‌رسه برای همین اگر کسی دوتا حرف قلمبه سلمبه به ما بزند قبول می‌کنیم و تصور می‌کنیم شخص خیلی موارد بلده و…
در صورتی که خیلی از چیزهای ساده از این و خطاهای مسخره رو برنمی‌داره باعث هزینه میشه مثلاً همه ادعا می کنن #پاورپوینت بلدن و حرفه ای هستن حتی بلد نیستن یه موشن حرکتی ساده مثل این ویدیو بسازن چه برسه به موشن حرفه ای با پاورپوینت. خب میشه یه موشن حرفه رو با پاورپوینت هم بسازیم کافیه بگیم بلد نیستیم، نگیم نمیشه
این اتفاق بین #برنامه‌نویس‌هاهم زیاد رخ می ده چون خودم کد زدم خبر دارم میگم. طرف حداکثر برنامه ای که نوشته hello world بوده بعد تو رزومه ش قید می کنه مثلا مسلط به فلان زبان برنامه نویسی و ...
یا کسانی که اخبار گوش می دن، اگر بحثی حول و حوش اون خبریک درصد شنیده‌هایش بشه آن‌چنان تحلیل می کنه و داستان می سازه که آدم فکر می کنه چندین سالی هست تو این حوزه سررشته داره!
نمی‌دونم چه میشه که اکثراً دانش‌های حداقلی خودمون رو دست بالا در نظر می‌گیریم.
بنظرم باید گاهی به دانسته‌هامون شک کنیم.
برعکس این موضوع هم وجود دارد. گاهی اوقات در زندگی‌مون آدم‌هایی رو میبینیم که اونقدر ساکت‌اند که فکر می‌کنیم هیچی بلد نیستن ولی کم‌کم مشخص میشه که چقدرکاربلد و حرفه‌ای‌ان!
فکر می‌کنم حرف سهراب که می‌گفت چشم‌ها را باید شست، جوری دیگر باید دید این‌جاهم کاربرد داشته باشه
بنظرم اگر سری بعدی که به این آدم‌ها برخورد کردید ببینید در اون حوزه چه کرده‌اند!
مثلاً اگر گفتند برنامه‌نویسم و خیلی علاقه دارم بگید چه جالب، آفرین، خب تا حالا باهاش چیکارا کردی؟! چه پروژه ای رو باهاش انجام دادی؟؟شنیدم علاقه داری ، برای دل خودت توی این حوزه چیکار کردی؟! (حالت بازجویی نداشته باشه ? )
مابقیه ترفندها با پاورپوینت https://lnkd.in/dcgvXKC
