صدای دعوای جانی دپ و امبر هرد در همه عالم پیچید. در همان روزهای اول همه رسانه ها به جانب داری از جنس زن ماجرا پرداختند و تلاش کردند از دپ یک چهره خشن و معتاد نشان دهند که زنش را بدون دلیل کتک میزند.
کار به جایی رسید که دپ از بازی در فیلم ها منع شد ( ممنوع التصویر شد !) و بابت این موضوع میلیون ها دلار ضرر کرد.
بعد از مدتی صدای ضبط شده از دعواهای این دو نفر منتشر شد که نشان میداد طرف آزار دهنده در این رابطه همسر جانی دپ و همین خانم امبر بوده است.
با وجود اینکه جانی دپ قبلا در دادگاهی در انگلیس محکوم شده بود اما در ایالات متحده برنده شد. بی بی سی فارسی علت را اینطور توضیح میدهد:
مارک استفنز، وکیل رسانه‌ای، به بی‌بی‌سی گفت «بسیار نادر» است که اساساً یک پرونده یکسان در دو سوی اقیانوس بررسی شود و نتایج متفاوتی داشته باشد.
او معتقد است عامل اصلی که بر پیروزی آقای دپ در آمریکا تأثیر گذاشت، این واقعیت بود که محاکمه او در ایالات متحده در برابر هیئت منصفه بود در حالی که محاکمه او در بریتانیا، به دلیل مقاله‌ای در روزنامه انگلیسی که او را «کتک زننده زن» می‌خواند، فقط در برابر یک قاضی بود.
پس می توانیم نتیجه بگیریم در انگلیس بعضی ها این عقیده را دارند که رسانه در مجرم نشان دادن جانی دپ بدون آنکه عملا چیزی ثابت شده باشد نقش داشته است.
حالا ببینیم در زمانی که دادگاه جانی دپ و امبر هارت در آمریکا در جریان بوده اخبار بی بی سی چطور آن را پوشش داده است؟
از لحن تیتر مشخص است که گویی امبر هرد یک قربانی صد در صد پذیرفته شده است و حالا دارد از روزهای سختی که بر او گذشته یاد می کند. مانند کسانی که از هولوکاست جان به در برده اند یا اسرای جنگی که به میهن بازگشته اند. تصویری هم که از او منتشر شده چهره مغموم و درد کشده را نشان میدهد.
در حالی که در جریان همین دادگاه تصاویر دیگری نیز از امبر منتشر شد.
اسناد دادگاه به درستی ثابت کرد که خانم هرد در جریان یک درگیری انگشت جانی دپ را بریده بود. خدمتکار دپ در خانه بهم ریخته به دنبال تکه جدا شده انگشت بوده تا آن را برای پیوند به بیمارستان برساند.
در جریان دادگاه هم بی بی سی به جانی دپ تنها به چشم متهم نگاه میکند. هیچوقت تیتری از صحبتهای اون در جایگاه شاهد ارائه نشده است. (مانند کاری که با صحبت های امبر هرد شد). بر عکس همیشه این وکیل جانی دپ است که به اتهام ها پاسخ میدهد. (مانند یک مجرم)
نقض بی طرفی یک رسانه می تواند به اندازه یک تار مو باشد اما همین تار مو وقتی روی لبه تیغ حرکت می کنید میتواند در فضای خاکستری شما را به سیاهی یا سپیدی که مد نظرش است هدایت کند.
