مدتی پیش دادگاه عالی آمریکا به لغو آزادی سقط جنین رای داد که مخالفت های زیادی در خود آمریکا بوجود آورد. سقط جنین آمریکا پس از یک دعوای حقوقی از 50 سال پیش قانونی بوده است و در بسیاری از ایالت های آمریکا حق سقط جنین 9 ماهه نیز برای مادر وجود داشته است.
ویکی پدیا:
رو علیه وید (Roe versus Wade) حکم تاریخی دیوان عالی ایالات متحدهٔ آمریکا در سال ۱۹۷۳ درخصوص قانونی‌شدن سقط جنین بود که در آن دیوان عالی حکم داد که قانون اساسی ایالات متحده آمریکا از آزادی زن برای انتخاب انجام سقط جنین بدون محدودیت‌های مفرط دولتی پشتیبانی می‌کند. این حکم باعث برچیده شدن بسیاری از قوانین فدرال و ایالتی در زمینه سقط جنین و برانگیختن بحث‌های ادامه‌داری در سطح ایالات متحده شد، از جمله در این خصوص که آیا سقط جنین باید قانونی باشد یا خیر، چه کسی باید در خصوص قانونی بودن سقط جنین تصمیم بگیرد، دیوان عالی در رسیدگی به پرونده‌های مربوط به قانون اساسی از چه شیوه‌هایی باید استفاده کند، و نقش دین و دیدگاه‌های اخلاقی در این تصمیم چه باید باشد. پرونده «رو در برابر وید» شکلی تازه به سیاست آمریکا داد و بخش زیادی از مردم این کشور را به دو دسته موافقان و حامیان سقط جنین و مخالفان سقط جنین (جنبش حامیان زندگی) تقسیم کرد و همزمان جنبش‌های مردمی از سوی هر دو گروه شکل گرفت.
البته تغییر قانون به معنی از بین رفتن امکان سقط جنین نیست بلکه محدود شده است و به طور کلی مادر نمی تواند بعد از 3 ماه اقدام به سقط جنین کند. اما همچنان ایالت های آمریکا می توانند به طور جداگانه رای گیری کنند و قانون خودشان را در این زمینه اجرا کنند.
در این میان رسانه هایی مثل ایران اینترنشنال به جای عبارت "سقط جنین" از عبارت "پایان بارداری خود خواسته" استفاده می کنند که تلاشی است برای سفید نمایی و گناه زدایی از این عمل که خودش جای سوال دارد.
چرا این قانون تغییر کرد؟
وقتی این قانون تصویب شد قرار بود سقط جنین ممکن ولی نادر باشد. اما گسترش فمینیسم و اشتغال زنان در کنار بی بندوباری و بالا رفتن هزینه های زندگی باعث شده سقط جنین به عنوان یک انتخاب همیشه روی میز زنان باشد. ضمن اینکه پدر هیچ حقی برای جلوگیری از سقط جنین ندارد(حتی اگر همسر قانونی زن باشد). به سرعت سقط جنین رواج پیدا کرد و سالانه بیش از 1 میلیون عمل سقط جنین در آمریکا انجام میشود.
آمار رسمی آمریکا نشان میدهد در 50 سال گذشته بیش از 63 میلیون کودک به صورت قانونی سقط شده اند. این تعداد از جمع کشته های دو جنگ جهانی اول و دوم هم بیشتر است. بچه ای که 9 ماهه است در شکم مادر با چاقوی جراحی چند تکه میشود و به عنوان زباله بیمارستانی به دور انداخته میشود.
این در حالی است که مادر همیشه می تواند با استفاده از روش های متعدد پیشگیری مانع از بارداری شود و از این جنایت جلوگیری کند.مادر می تواند با کسی رابطه داشته باشد که روی آن به عنوان یک پدر حساب کند یا حتی اگر در همه این زمین ها بی مسئولیت بود بارداری را در ماه های اول خاتمه دهد. اما با بی توجهی به همه مراحل کشتن یک انسان را انتخاب می کند.مشکل اصلی اینجاست که انجام این کار هم توجیح و هم تشویق میشود.
دلیل اصلی 74 درصد از زنان برای سقط جنین این بوده است که بچه داشتن را مانع تحصیل یا کار میدیدند.
73 درصد مشکلات اقتصادی و نداشت پول کافی برای بچه دار شدن را ذکر کرده اند و 50 درصد هم نداشتن رابطه پایدار با شریک جنسی خود را دلیل بر سقط اعلام کرده اند. یک نفر می تواند یک یا هر سه دلیل را برای سقط جنین داشته باشد.
فمینیسم باعث بالا رفتن اشتغال و تحصیل زنان شده به طوری این کارها را به زنده نگه داشتن یک انسان ترجیح میدهند. همچنین فمینیسم باعث شده روابط نا مشروع و خارج از ازدواج رواج پیدا کند که باز هم یکی از دلایل اصلی مرگ 65 میلیون کودک (فقط در آمریکا) بوده است.
در بخش هزینه ها آمار خیلی تعجب بر انگیز تر است. آمریکا به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان که در سال تنها 1000 میلیارد دلار بوجه نظامی دارد نمی تواند شرایط لازم برای تامین هزینه های تولد نوزاد و مراقب از مادر را فراهم کند؟ چرا در آمریکا یک زن به دلیل نداشتن پول کافی باید بچه اش را بکشد؟
طبق آمار رسمی فقط 35 مردم آمریکا تحت پوشش بیمه هستند.
حداقل دستمزد در آمریکا سالی 15 هزار دلار است
اما هزینه بدنیا آوردن یک نوزاد به طور متوسط حدود 18 هزار دلار است
یعنی یک کارگر با حقوق کامل یک سالش هم نمی تواند هزینه های یک وضع حمل را پرداخت کند! آن هم در بزرگترین اقتصاد جهان.
اما سقط جنین تنها 2000 دلار یا کمتر خرج دارد!
تازه این هم در نظر بگیرید که بسیاری از ارگان های فمینیستی حمایت از حقوق زنان کمک هزینه بابت سقط جنین پرداخت می کنند. در یک مورد گوگل به کارمندانش اعلام کرده است که می توانند برای سقط جنین به ایالت هایی که این کار قانونی هست بروند و همه هزینه ها توسط این شرکت پرداخت می شود. سوال این است که آیا گوگل همین خدمات را برای به دنیا آوردن نوزاد فراهم می کند؟ پاسخ خیر است.
وقتی یک زن کارمند مادر میشود چند هفته از محیط کار دور می ماند که برای شرکتهای بزرگی مانند گوگل هزینه است. همچنین مادران تمایل کمتری به اضافه کاری دارند و بیشتر ممکن است به دلیل نیازهای خانواده (مثلا مریض بودن کودک) از محیط کار دور بمانند.
در دنیای عجیبی زندگی می کنیم. جایی که هزینه کشتن یک نوزاد رایگان است اما زندگی بخشیدن به کودکی که می تواند دنیای ما را دگرگون کند پر هزینه و پر دردسر شده است. تحصیلات تمام میشود. شغل هم به بازنشستگی می انجامد اما در سالهای پیری چیزی که حصرتش را می خوریم فرزندانی است که می توانستیم بزرگ کنیم و در روزهای پیری دل خوشی مان باشند. کافی است که به چهره پدربزرگ ها و مادر بزرگها بنگرید و ببینید بزرگترین دستاورد آنها در این دوره ای زندگی نه کار بوده و نه تحصیل و نه پول. بلکه خانواده و فرزندان همه آن چیزی است که برایشان شوق و لذت زندگی را به همراه دارد.
