اپیزود پانزدهم پادکست دفیله با موضوع «جرایم جنسی» رو با جلسه رسیدگی دادگاهی در تهران شروع کردیم. توی این پرونده خانمی از آقایی به اتهام «تجاوز به عنف» شکایت کرده بود. متن این رأی در سامانه‌ی ملی آرای قضایی وجود داره و ما اینجا کمی خلاصه‌تر داستان این رأی رو روایت کردیم.
شاکیه اظهار می‌دارد: شکایت من از س. به علت تجاوز به عنف می‌باشد و توضیح داده من از طریق فیس‌بوک با ایشان آشنا شدم به من گفت قصد ازدواج دارد و حتی گفت من اقامت ایتالیا دارم و تهیه کننده کنسرت هستم و کنسرت لغو شده با مشکل مالی مواجه شده مبلغ چهار میلیون تومان به او دادم و اظهار کرد اگر مشکل مالی برطرف شد به خواستگاری می‌آیم.
در تاریخ 6 خرداد 1393 پیامک داد که پول را در قالب چک به شما می دهم در پارک قرار گذاشتیم بنا شد کمی تفریح و صحبت داشته باشیم و چک را بگیرم (شاکیه گریه می‌کند). متهم در پارک گفت حالم بد است نمی‌توانم راه بروم و اضافه کرد منزل ما همین نزدیکی است بیا برویم آبی به سر و صورتم بزنم، گفتم داخل ماشین می‌نشینم تا تو بیایی گفت باید مرا شناخته باشی با تو کاری ندارم راضی شدم داخل آپارتمان بروم وارد خانه شدیم ایشان درب را قفل کرد بعد به سمت من آمد.
سر و صدا کردم به زور مرا به اتاق خواب برد فکر کردم روی حرفش می‌ایستد برای خواستگاری می‌آید دیروز شکایت کردم. او تجاوز کرد گفتم دختر هستم با من این کار را نکن ولی تهدید کرد جلوی دهان مرا گرفت دو بار در همان روز با من نزدیکی کرد. چهار ساعت در منزل بودم بعد از آن مرا به خانه رساند. بعد هرچه زنگ زدم جواب مرا نمی‌داد، تقاضای رسیدگی دارم.
متهم آقای س. در قبال اتهام انتسابی که حسب شکایت شاکیه و گواهی پزشکی مبنی بر زنای به عنف و اکراه می باشد، اظهار داشت: اتهام را قبول ندارم. من با شاکیه در فیس‌بوک اواخر فروردین آشنا شدم با فیس بوک حدود 33 صفحه مکالمه وجود دارد (اوراق مربوطه ضمیمه است). ایشان گفت چگونه از تهیه کننده کنسرت بلیط تخفیف‌دار می‌توان گرفت او را به یکی از مراکز فروش بلیط معرفی کردم اصلاً پارک نرفتم.
راجع به چهار میلیون تومان چون خواننده کنسرت را لغو کرد چهار میلیون تومان به من داده است او داخل منزل نیامد فقط یک جلسه در در سفره خانه با هم رفتیم ایشان قصد ازدواج داشت من اصلاً نگفتم قصد ازدواج دارم ایشان در لابی منزل آمد ولی داخل منزل نیامده است. در فیس‌بوک عکس منزل و خانه و تمامی وسایل و مشخصات در عکس است من در ایتالیا بودم بعد خودم را معرفی کردم.
وکیل متهم در مقام دفاع اظهار داشت: گواهی پزشکی در مورد مدخوله بودن شاکیه دلالت بر قدیمی بودن مدخوله دارد. متهم در قبال اخذ آخرین دفاع، اتهام انتسابی را قبول نکرده و اضافه نموده: ایشان چند عکس مستهجن ارسال کرده. وکیل متهم لایحه‌ای پس از ذکر مطالبی به علت فقد دلیل شرعی و قانونی و انکار موکل برائت وی را خواستار شده.
شعبه به اکثریت سه نفر به موجب دادنامه شماره 00069 ــ 18/05/93 در خصوص اتهام آقای س. مبنی بر زنای به عنف و اکراه با خانم الف. با توجه به اظهارات شاکیه به این که با مشتکی‌عنه از طریق فیس بوک آشنا شده و مدت دو ماه آشنایی طول کشیده و به قصد ازدواج آشنا شده و حتی به خاطر مشکلات مالی به متهم مبلغ چهار میلیون ریال قرض داده است و خود به منزل متهم رفته و نظر به نحوه اظهارات و دفاعیات متهم در جلسه تحقیقات مقدماتی و جلسه دادرسی به لحاظ فقد ادله اثباتی کافی و مستنداً به قاعده درأ به استناد بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم بر برائت متهم صادر می‌کند.
لیکن از مجموع مندرجات پرونده و گواهی پزشکی قانونی و اظهارات متناقض متهم در مراحل رسیدگی و ارائه مشخصات منزل توسط شاکیه و انکار بلا وجه متهم بزهکاری وی را در حد زنای غیر محصنه به صورت علم محرز و مسلم داشته به استناد ماده 221 و 211 و 230 قانون مجازات اسلامی متهم را به یک صد ضربه شلاق حدی محکوم نموده و از باب تکمیل و تتمیم مجازات مستنداً به ماده 23 قانون اخیرالذکر وی را به مدت دو سال اقامت اجباری در شهرستان ... نیز محکوم کرده است.
رأی شعبه دیوان عالی کشور:
تجدیدنظرخواهی وکیل س. و نیز اعتراض خانم الف. نسبت به دادنامه صادره از شعبه 78 دادگاه کیفری استان تهران وارد نیست و دادنامه مذکور که به موجب آن س. از جهت ارتکاب زنای غیر محصنه با الف. به تحمل یک صد ضربه شلاق حدی و از جهت تکمیل و تتمیم مجازات به مدت 2 سال اقامت اجباری در شهرستان ... محکوم گردیده، بلااشکال است. بنا به مراتب اعتراض شاکیه نیز در خصوص قِلَت مجازات متهم با لحاظ ارتکاب زنای متهم موجه نمی‌باشد زیرا با توجه به استدلال منعکس در دادنامه معترض‌عنه از جمله شکایت شاکیه و گواهی پزشکی قانونی که ازاله بکارت شاکیه مورد تأیید قرار گرفته و این که متهم ارتباط خود با شاکیه را اقرار نموده و انکار بلا وجه وی در مورد ارتکاب ازاله بکارت، لذا دادنامه صادره عیناً تأیید و استوار می گردد. بدیهی است شاکیه می‌تواند با توجه به ماده 658 و ماده 231 قانون مجازات اسلامی در مقام مطالبه مهرالمثل و ارش‌البکاره برآید.
لینک رأی در سامانه ملی آرای قضایی: زنای به عنف (jri.ac.ir)
