عُسر و حَرَج، جز مواردی به حساب میاد که اگه ثابت بشه زن (زوجه) می‌تونه درخواست طلاق بده. عسر و حرج یعنی اینکه شرایط سخت و طاقت‌فرسایی بوجود بیاد که زن نتونه به زندگی مشترک ادامه بده. دادگاه، به راحتی حکم به عسر و حرج نمیدن. در ادامه چند نمونه از حکم دادگاه‌ها در این رابطه‌رو ذکر می‌کنیم:
صرف اثبات رابطه نامشروع زوج توسط زوجه نمی‌تواند موجب عسر و حرج باشد و مبنایی برای درخواست طلاق توسط زوجه تلقی شود.
چهار سال جدایی زوجین، از موجبات عسر و حرج زوجه است و بذل بخشی از مهریه در قبال طلاق حکایت از تحقق عسر و حرج دارد.
صرف یک مورد محکومیت زوج بابت ایراد ضرب ساده مجوز طلاق و مثبت عسر و حرج زوجه نمی‌گردد.
مصداق عسر و حرج بستگی به اشخاص و وضعیت و موقعیت اجتماعی آنان در هر گروه و قشر از جامعه دارد و بی‌احترامی، در فشار روحی قرار دادن زوجه و بیان مطالبی که موجب اذیت و آزار زوجه شود از مصادیق عسر و حرج است.
عدم پرداخت مهریه از مصادیق عسر و حرج نبوده و در تجویز طلاق بی‌ارتباط است. عدم پرداخت نفقه زمانی در اثبات عسر و حرج قابل استناد است که زوج از دادن نفقه استنکاف نموده و الزام وی به تأدیه آن ممکن نباشد.
اعتیاد زوج آنگاه موجب عسر و حرج زوجه است که بر اساس زندگی خلل وارد آورده و الزام زوج به ترک آن ممکن نگردد. یک فقره محکومیت زوج به ایراد ضرب و جرح زوجه، بدون احراز سوءرفتار مستمر وی از مصادیق عسر و حرج نمی‌باشد.
بیماری جنین در مواقع بارداری و یا فوت جنین و احتمال خطر در بارداری‌های بعدی، از مصادیق عسر و حرج زوجه محسوب نیست و نمی‌تواند بر اساس این مورد درخواست طلاق نماید.
عقیم بودن زوج در طول هفت سال زندگی مشترک، از موارد عسر و حرج زوجه است.
عدم رعایت عدالت بین دو زوجه از ناحیه زوج و بی توجهی و عدم زندگی مشترک با یکی از دو زوجه از مصادیق عسر و حرج نسبت به وی و موجب صدور حکم طلاق منطبق بر قاعده لاضرر است.
اگر زوج بدون رضای همسرش ازدواج مجدد نموده باشد، هرچند که ازدواج با اجازه دادگاه باشد ولی تجویز دادگاه نافی مشکلات و سختی (عسر و حرج) بوجود آمده نیست و زوجه می‌تواند با استناد به عسروحرج ایجاد شده تقاضای طلاق کند.
