با آمدن این میهمان ناخوانده، همه ی ما خیلی زودتر از آنی که فکر می کردیم، تغییر سبک زندگی را شاهد هستیم.
شاید یکسال پیش، هیچ کداممان فکر نمی کردیم در لحظه ای، سبک زندگی هزاران سالیه مان اینچنین دستخوش تغییر شود. سبکی که حتی با ورود تکنولوژی های نو همچنان راه خود را در همان جاده ی خاکی، البته با دست انداز بیشتر، طی می کرد.
تکنولوژی که می شد زندگی را برای همه ی ما راحتتر کند، اما خود شد مانعی برای راحتی.
خانه هایی که می شد با موبایل ها راحتتر شود، وقتی که به عنوان ابزاری برای کسب رفاه و آسایش از آن استفاده کرد. اما به تسخیر موبایل ها در آمد.
میهمانی ها و دورهمی هایی که هدف وجودیشان از بودن در کنار هم تبدیل به عکس سلفی و فیلمبرداری با کواد کوپتر شد.
مسافرتهایی که هدف اولشان عکس پروفایل شد.
و زندگی هایی که همه ی علت کوشیدن ها، پوشیدن ها و نوشیدن هایش شد، حرف و نظر مردم.
هم اکنون ما مانده ایم و سبک زندگی به هم ریخته مان و این میهمان ناخوانده. در این زورآزمایی هر قدر هم تلاش کنیم مانند قبل باشیم، باز هم شکست می خوریم. ناچاریم بپذیریم که دنیا عوض شد.
ما که عوض نشدیم، اما دنیا عوض شد.
