چون از کاری فارغ شدی خودت را دوباره با کاری دیگر مشغول کن.اگر آدم حتی لحظه ای بی هدف باشه هجوم افکار مزاحم انسان رو از پا در می آره.
مهم اینه که انسان در حرکت باشه، حتی لحظه ای از زندگی اش رو بی کار نگذاره.برنامه زندگی اش رو بر اساس هدفی که داره بچینه و اونو انجام بده.
برا خیلی از ما که واقعا هدف معلوم و مشخصی در زندگی نداریم، اصلی ترین قسمت قضیه همین جاست.اما نباید ناامید شد حتی با داشتن همین هدف های مقطعی که هممون تو زندگی داریم می تونیم برنامه کار برا خودمون تعیین کنیم.فقط کافیه دید منطقی برا رسیدن بهشون داشته باشیم.
انسان وقتی هدف های کوچکتر و قابل دسترس پذیرتر رو برا خودش تعیین کنه، خیلی زودتر می تونه اونها رو انجام بده.همین انجام کار و رسیدن به نتیجه خیلی تو روحیه و اعتماد به نفس می تونه تاثیر بذاره .این احساس مفید بودن همون چیزی هست که به انسان آرامش می ده.
ما باید بر اساس توانایی هامون از خودمون انتظار داشته باشیم ،حتی اگه یه هدف ویژه و بزرگ در حد توانایی هامون هم باشه، ما باید خیلی تحملمون بالا باشه،باید خیلی تلاش کنیم، وقت زیادی بذاریم ، تو راه رسیدن به هدف مقاوم باشیم. به حتم کمتر کسی از ما این روحیه رو داره و آیا در نهایت رسیدن به هدفمون ارزشش رو داشته تا این همه از زندگیمون رو صرف رسیدن به اون بکنیم.
به نظر من اگه می خواهیم انسانهای شادتری باشیم ، باید برای رسیدن به هدفهای واقعیمون همیشه در حرکت باشیم .