ًضدتئاتر
ًضدتئاتر
خواندن ۲ دقیقه·۴ سال پیش

آربی اُوانسیان؛ نگاهی که تمایزی تاریخی ایجاد کرد.

برای شناخت «آربی اُوانسیان»، دانستن آن‌که متولد چه سالی است در چه خانواده­‌ای متولد شده و از کجا فارغ‌التحصیل شده کمکی به ما نمی­‌کند. حجمی از اطلاعات به دردنخور که همیشه برای شناخت هنرمندان بزرگ به کار می­‌بریم. اما به طور خاص چه چیزی ما را به شناخت بهتر یک هنرمند می­‌رساند؟ برای پاسخ به این سوال، بهتر است بپرسیم چه چیزی باعث تفاوت یک هنرمند از دیگر همکارانش می­شود؟

در آخرین مطلب ضدتئاتر ، سعی کرده ایم آربی اوانسیان را بشناسیم. هرچند این شناخت از طریق یک و دو مقاله به‌دست نمی‌آید. بنابراین در صورت حمایت شما، سعی داریم سلسله مطالبی در رابطه با آربی منتشر کنیم.

برای شناخت آربی اوانسیان شاید بهتر باشید به شناخت او از نعلبندیان بپردازیم. چراکه تفاوت رویکرد او به متن «پژوهشی ژرف ...» نسبت به هم‌نسل‌ها و همکارهای آن دوره خود، نشان‌دهنده نوع نگاه آربی به تئاتر و متن است.

آربی اوانسیان
آربی اوانسیان

آربی اُوانسیان در برخورد او با متن «عباس نعلبندیان» نمود پیدا می­کند. عباس نعلبندیان، نمایشنامه‌­نویس گمنامی که در دکه پدرش کار می­‌کرد، متنی برای جشنواره نمایشنامه‌نویسی مرتبط با جشن هنر شیراز می‌­فرستد. نمایشنامه او متن عجیب و کج و کوله‌­ای است به نام «پژوهشی ژرف و سترگ و نو در سنگواره­ های دوره بیست و پنجم زمین­‌شناسی.» برخی از داوران جشنواره متن را دارای جنبه‌های دراماتیک نمی­‌دانستند. اُونسیان اما متوجه وجهی از متن می­‌شود که از چشم دیگران دور مانده است: «فضای صوتی متن». به عقیده او «نعلبندیان عمق تئاتر را از طریق صدا کشف کرده…». احتمالا منظور اُوانسیان از این صدا و فضای صوتی متن، چیزی است در مقابل زبان تئاتری مرسوم در زمان خودش. یک بن ­بست در تئاتر که در آن «عوامل کارکرد زبان در سطوح مختلف فراموش شده بود … و رابطه زبانی تئاتر معنایش را از دست داده بود.» بنابراین به عقیده او اگر می­خواستی طبق نظریات آرتو «ضد متن» عمل کنی باید صدای پنهان در متن را کشف می­کردی. صدایی که اُوانسیان در «پژوهشی ژرف و سترگ و نو در سنگواره­ های دوره بیست و پنجم زمین­شناسی» شنیده بود و درصدد به اجرا رساندنش برآمد. و اما در اجرا، چگونه باید این صدای پنهان را بازنمایاند؟ ساده ترین راه این است که آن را تبدیل به آواز کنی که «یک مسأله موسیقیایی می­شود» یعنی دیگر تئاتر نیست یا اینکه به گفته خود اُوانسیان عملکرد تئاتری آن را پیدا کنی. و این اصلا ربطی به این موضوع ندارد که «این جمله را با یک آهنگ مشخصی بخوانند… این مفهوم روشن را باید دید که در سطح جمله چطور عمل می­کند… مهم پیدا کردن صدای حبس شده در این جمله است.»
برای خواندن ادامه این مطلب اینجا را کلیک کنید.

کارگاه نمایشضدتئارتئاتر ایرانتاریخ تئاتر
شاید رسانه‌ای برای تئاتر مستقل ایران
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید