وقتی صحبت از فشار خون میشود، اغلب توجهها به سمت قلب و عروق خونی معطوف میشود اما یکی از جنبههای کمتر شناخته شده، همان فشار ریوی است. ایجاد فشار ریوی میتواند تاثیرات بسیار زیادی بر کیفیت زندگی و حتی بقای افراد داشته باشد. بالا بودن فشار ریه، شرایطی است که در آن فشار خون در عروق ریوی به طور غیرطبیعی افزایش پیدا میکند و میتواند باعث بروز مشکلات جدی شود. اما علائم فشار خون ریوی چیست و چرا باید نسبت به آن هوشیار بود؟ در این مقاله، به بررسی کامل این سوالات خواهیم پرداخت.
فشار ریه یا فشار خون ریوی، به فشاری گفته میشود که خون در عروق ریوی ایجاد میکند، عروقی که خون با اکسیژن کم را از قلب به ریهها برای اکسیژندار شدن منتقل میکنند. این فشار در حالت طبیعی کمتر از فشار خون در سایر بخشهای بدن است و برای حفظ عملکرد صحیح قلب و ریهها حیاتی است. با این حال، وقتی فشار خون ریوی به طور غیرطبیعی بالا میرود، وضعیتی به نام پرفشاری ریوی ایجاد میشود که میتواند به قلب و ریهها آسیب زده و نیاز به تشخیص و درمان فوری خواهد داشت.
بالا رفتن فشار ریه به دلایل مختلفی رخ میدهد و اغلب ناشی از مشکلات مرتبط با قلب، ریهها یا عروق خونی است. برخی از علل شایع ایجاد این بیماری شامل بیماریهای قلبی مانند نقصهای مادرزادی قلب و بیماریهای میترال، بیماریهای ریوی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه، فیبروز ریوی و آپنه خواب و ترومبوآمبولی ریوی که به دلیل لختههای خون در عروق ریه ایجاد میشود، هستند. در برخی موارد نیز عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و برخی داروها و مواد شیمیایی نیز میتوانند باعث افزایش فشار ریه شوند.
بالا بودن فشار ریه با علائم و نشانههای متنوعی همراه است که گاهی اوقات تشخیص آنها دشوار است زیرا ممکن است با سایر بیماریهای قلبی و ریوی اشتباه گرفته شوند. در اینجا به برخی از شایعترین علائم فشار خون ریوی اشاره خواهیم کرد:
بهصورت کلی باید گفت که بالا بودن فشار ریه یک شرایط جدی و خطرناک است که میتواند تاثیرات قابل توجهی بر سلامتی فرد داشته باشد. این وضعیت ناشی از مجموعهای از عوامل مرتبط با قلب، ریهها و عروق خونی است و نیازمند تشخیص دقیق و درمان به موقع است تا از پیشرفت آسیب به ارگانهای حیاتی بتوان جلوگیری کرد. علائم فشار خون ریوی نیز متنوع و گاهی اوقات غیر قابل تشخیص هستند اما باید به هر تغییری توجه کرد و در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، مراجعه به پزشک برای ارزیابیهای بیشتر ضروری است.