گل اطلسی به دلیل شکوفه‌های استثنایی و دوره گلدهی طولانی یکی از محبوب‌ترین گل‌ها است. مانند اکثر گیاهان یک‌ساله، آن‌ها در اواسط تابستان شل می‌شوند، بنابراین شما می‌خواهید شاخه‌ها را به نصف طول آن‌ها برسانید. نحوه کاشت و مراقبت از گل اطلسی خود را برای حفظ شکوفا شدن آن‌ها ببینید. گل اطلسی در بیشتر مناطق یک‌ساله تلقی می‌شود. گل‌ها رنگ‌ها و الگوهای مختلفی دارند و از بهار تا یخبندان شکوفا می‌شوند.
این گیاهان یک‌ساله رنگارنگ واقعاً می‌توانند پاپ را به چمن جلویی اضافه کنند و اغلب در حاشیه، ظروف، سبدهای آویزان و یا حتی به‌عنوان روکش زمین فصلی استفاده می‌شوند. برخی حتی رایحه کمی دارند. ارتفاع گل اطلسی زیبا می‌تواند از 6 اینچ تا 18 اینچ متغیر باشد. عرض می‌تواند از 18 اینچ تا 4 فوت باشد.
گل اطلسی به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که عمدتاً بر اساس اندازه گل هستند:
1- گل اطلسی Multiflora بادوام‌ترین و پربارترین هستند. آن‌ها دارای گل‌های کوچک‌تر اما فراوان‌تر هستند و برای تخت خواب تابستانی یا در شرایط مخلوط ایده آل هستند (زیرا در برابر آب‌وهوای مرطوب تحمل بیشتری دارند).
2- گل اطلسی Grandiflora دارای گل‌های بسیار بزرگ است و بهتر است در ظروف یا سبدهای آویزان رشد کنند (زیرا مستعد آسیب بیشتر باران هستند). این گل اطلسی بزرگ اغلب در جنوب خوب نیست زیرا در تابستان‌های مرطوب و گرم مستعد پوسیدگی هستند.
3- گل اطلسی Floribundas بین گروه‌های grandiflora و multiflora قرار دارند. آن‌ها مانند گونه‌های چند فلور دارای گل آزاد هستند و شکوفه‌های متوسط تولید می‌کنند.
4- گل اطلسی Millifloras بسیار کوچک‌تر از سایر گل اطلسی موجود در بازار است. گل‌ها فقط 1 تا 1½ اینچ عرض دارند، اما بارور هستند و در تمام فصل دوام می‌آورند.
5- گل اطلسی آویزان رشد کمی داشته و می‌تواند تا 3 تا 4 پا گسترش پیدا کند. آن‌ها یک پوشش خاکی زیبا و رنگارنگ تشکیل می‌دهند زیرا گل‌ها در طول تمام ساقه‌ها شکل می‌گیرند. آن‌ها را می‌توان در جعبه‌های پنجره یا سبدهای آویزان استفاده کرد.
اگر می‌خواهید گل اطلسی را از بذر پرورش دهید، 8 تا 10 هفته قبل از آخرین تاریخ سرمازدگی بهاره، دانه‌ها را در داخل خانه شروع کنید (تاریخ‌های یخبندان محلی خود را ببینید). بعد از آخرین تاریخ سرمازدگی بهار، گل اطلسی جوان را در خارج از منزل بکارید، اما پیش‌بینی آب‌وهوا را زیر نظر داشته باشید و از گیاهان جوان در برابر یخبندان دیررس محافظت کنید.
گل اطلسی نیاز به آفتاب کامل دارد وگرنه به شکل دوکی درمی‌آید. آن‌ها تمایل ندارند در سایه خوب گل دهند. آن‌ها بسیار متنوع هستند تا زمانی که خاک به‌خوبی تخلیه شود و مرطوب نماند، در انواع مختلف خاک به‌خوبی رشد می‌کنند. خاک باید نسبتاً حاصلخیز باشد تا بهترین رشد را داشته باشد. قبل از کاشت خاک ضعیف را با کمپوست اصلاح کنید.
دانه‌های گل اطلسی بسیار کوچک هستند (شبیه گردوغبار) و برای جوانه زدن نیاز به نور زیادی دارند. وقتی گیاهان دارای سه برگ هستند، آن‌ها را بیرون بکارید. فاصله گیاهان را با فاصله 1 فوت از یکدیگر قرار دهید. اگر بذر گل اطلسی را در ظروف می‌کارید، از گلدانی استفاده کنید که آب مازاد آن به‌خوبی تخلیه شود.
گل اطلسی نسبتاً گرما را تحمل می‌کند، بنابراین نباید نگران آبیاری مکرر آن‌ها باشید. آبیاری کامل یک بار در هفته باید کافی باشد (مگر اینکه دوره‌های طولانی مدت خشک‌سالی در منطقه شما وجود داشته باشد). از آبیاری کم‌عمق خودداری کنید، زیرا این باعث تشویق ریشه‌های کم‌عمق می‌شود.
توجه: پخش انواع گل اطلسی و آن‌هایی که در ظروف قرار دارند نسبت به آن‌هایی که در زمین کاشته شده‌اند به آبیاری مکرر نیاز دارند.
گل اطلسی را به‌طور ماهانه با کود متعادل کود دهید تا از رشد سریع و شکوفایی شدید آن‌ها حمایت کند. ارقام دو گل از دوز دوهفته‌ای کود استفاده می‌کنند.
در اواسط تابستان، بیشتر گل اطلسی تمایل به شل شدن دارند و در نوک ساقه‌های بلند و بدون برگ شکوفا می‌شوند. برای اینکه گل اطلسی مرتب و گل‌دار بماند، شاخه‌ها را به نصف طول آن‌ها برمی‌گردانیم. این امر باعث تشویق بیشتر و گل بیشتر می‌شود.
پس از هرس، کودها را بارور کنید و به‌خوبی آبیاری کنید تا رشد و گل‌های جدید به بیرون منتقل شود. ممکن است در ابتدا گیاهان ناهموار به نظر برسند، اما با رنگ و شکوفه بیشتری ظاهر می‌شوند.
گیاهان قدیمی گل اطلسی را می‌توان هرس کرد (در فاصله چند اینچی از پایه) برای تقویت مجدد قوت، مخصوصاً در آب‌وهوای سردتر، اما برگ‌های باقی‌مانده را نگه‌دارید.
شکوفه‌های پژمرده، قدیمی یا مرده را از بین ببرید تا هم شکوفایی و هم جذابیت را افزایش دهید، مخصوصاً برای گل‌های گلبرگ بزرگ‌تر. شکوفه‌های پژمرده مانع رقابت غلاف‌های دانه با شکوفه‌ها برای تأمین مواد غذایی گیاه می‌شود. می‌توان تکه‌ها را به یک توده کمپوست اضافه کرد تا بازیافت شود.
