هفته های گذشته ذهن بسیاری درگیر بود با چطور امکان پذیر بودن جنایت پدر علیه فرزندانش که وصف جنایت به خود گرفته و جامعه را در بهت و ترس فرو برده است.
وقت نداشتم کتاب آیشمن در اورشلیمِ هانا آرنت رو بخونم پس توضیحات بی پلاس رو شنیدم و کلمه # ابتذال شر از هانا آرنت و توصیفاتی که گوینده از این حالت داره بشدت منو به یاد پدر بابک خرمدین انداخت.
اینکه فجیع ترین جنایت رو انجام بدی همانطور که آیشمن به عنوان دست اندرکار در قتل و جنایت بر یهودیان بود ولی عملکردش رو جنایت و اشتباه نمیدونست .
همانطور برای قداست دادن به جنایت و مبری ساختن وجدان از عذاب دلایل مفصلی جهت توجیه ارائه می کنند که به آن باور دارند به درستی آن.
مثلا فرزندم اعتیاد داشت و اصلاح نمیشد باید میمرد. مثلا یهیودیان برای جامعه ضرر بودند باید جامعه از وجود آنها پاک میشد .
قطعا باز هم از ابتذال شر مینویسم ولی بدونید یک پل بین ایشمن در اورشلیم و اکبر خرمدین وجود داره .
