استعداد من: اهمال کاری. هیچ امتحانی رو یادم نمیاد که از اول فرجه بشینم و بخونم. اگه فکر میکنید روز قبل امتحان میخوندم سخت در اشتباهید و شب مثلا ساعت 8 یا 9 بازم نه! من یک شب به بعد برای امتحان 8 صبح همون روز شروع میکردم! و خب نمره به درد بخوری در حد پاس شدن هم میگرفتم چون مدرسه از اولویتام نبود. ولی بعدا وارد یه قسمتی از زندگیم شدم که درس برام مهمتر شد ولی همچنان عادت اهمال کاریم با من مونده بود. هدف کلی من از فعالیت تو ویرگول واسه شفاف سازی کلیشه های ترسناک کنکوره که به خاطرش کلی احساس بد بهمون میدن و اهمال کاری هم یکی از چیزاییه که به خاطرش اکثرمون سرزنش میشیم یا خودمونو سرزنش میکنیم. این زیر قراره تجربیاتمو از این موضوع و همچنین چکیده مقاله سایت نیویورک تایمز , مدیوم و هلث لاین رو بگم .
تا یه مدت زیادی اهمال کاری رو به اراده ربط میدادن. کافی بود بگی حوصله درس نیس تا همه بگن برو درس بخون! (ممنون نابغه ها! اصلا نمیگفتید چطور میدونستم باید برم و درس بخونم !) ولی اراده ادم با عاملای زیادی درگیره از ناخوداگاه گرفته تا محیط. اتفاقا طی یه سری تحقیقا فهمیدن که تصمیم گیری همیشه به صورت ارادی نیس اینطوری که از این بیلبیلکا وصل میکنن به مغز یا همون سر و ازش یه سری فرکانس دریافت میکنن. دیدن که فرکانس مربوط به انجام دادن یه کاری چند صدم ثانیه زودتر از خود تصمیم گیری اتفاق افتاده!
بعدا اومدن گفتن که اهمال کاری به خاطر اینه که انگیزه نداریم. تو یکی از تدتاک ها اقای نیک وگ ( Nic Voge ) میگه که گاهی وقتا پیش میاد که ما بیش از اندازه انگیزه داریم ولی بازم اهمال کاری میکنیم. کلا انگیزه تو این جور مواقع دو نوعه: یکی که رو دستاوردای مثبت تاکید داره و یکی که روی شکست و ترس و از دست دادن تاکید میکنه. مثلا درس خوندن برای به دست اوردن یه مدرک از نوع مثبته ولی درس خوندن به خاطر ترس از بی پولی از نوع منفیه. وقتی که سوپر با انگیزه میشیم, این دو نوع انگیزه با هم تناقص ایجاد میکنن و ادم سردرگم میمونه و خیلی سخته این مبارزه بینشون. در نتیجه تصمیم میگیریم که هیچ کاری نکنیم که بدترین نوع اهمال کاریه چون همچنان خیلی مشتاق اینده ایم و از طرفی خیلی ازش میترسیم از شکست و هر اتفاق منفی.
پس واقعا دردمون چیه؟ میشه گفت گاها اهمال کاری میکنیم چون تو ته ذهنمون نسبت به اون کاری که قراره انجام بدیم حس خوبی نداریم و اهمال کاری بیشتر به حس و حال ما بستگی داره و به محض متعادل کردنش اوضاع بهتر میشه.
اینا تجربیات منن که برای اهمال کاری کمکم کردن و بعضیاشون رو تو پستای قبل هم بهشون اشاره کردم:
خب وقتی برنامه ریزی میکنیم اکثرمون ایده ال ترین حالت ممکنو مینویسیم رو برگه ولی وقتی میخوایم عمل کنیم میبینیم که خیلی از چالشا هستن جلوی راهمون از مهمون ناخونده گرفته تا قطعی برق و هزارتا چیز دیگه. اگه کمالگرا باشیم احتمالش کمه ادامه بدیم روزمونو و به هم خوردن برنامه به شدت بی انگیزمون میکنه.من اون پلن ایده ال رو همیشه مینویسم ولی طول روز یه تو دو لیست ( to- do list) خیلی کوچیک و مختصر درست میکنم برای شرایطی که اگه برنامم با حالت ایده ال مچ نشد . خیلی سمج اینکارو انجام میدم و دوباره پلن و برنامه میریزم هر چند بار که قبلیا خراب بشن.
شاید این یه تکنیک نباشه ولی باور کنید مهمترین بخشش همینه که خودمونو به خاطر اهمال کاری ببخشیم. این پیامو به ذهن میدیم که به خودمون اهمیت میدیم و در نتیجه اگه احساس بی ارزشی باعث شده بود کاری نکنیم این میتونه یه کوچولو کمک کنه.
همونطور که گفتم شاید به خاطر حال بدمونه که نمیشه کاری کرد. اینجور مواقع مشکلاتو ریشه یابی میکنم مثلا آیا استرس باعث شده که اهمال کاری کنم یا ... و براشون راه حل پیدا میکنم . لازمه که بگم بی خوابی, کم آبی و مشکلات روحی جسمی در کل ممکنه انرژیمونو پایین بیارن و اهمال کاری کنیم.
باید اطمینان پیدا کنم که اون هدفی که پشت اون کاره منطقیه یا نه و آیا با ارزشام تطابق داره. ممکنه کاری رو انجام ندیم چون اصلا ته دلمون نمیدونیم که چرا واقعا باید اونکارو بکنیم.
تنها کسی که میتونه ما رو به زندگی که میخوایم برسونه خودمونیم. وقتی بدونیم فقط خودمونیم احتمالا باعث بشه مسئول باشیم مقابل خودمون.
اگه کارامونو به کوچیکترین بخش ممکن تبدیل کنیم شروع اون اسونتر میشه. مثلا برای خوندن دو فصل زیست بگیم کافیه یه فصل بخونیم یا یه گفتار یا حتی یه صفحه, یا شایدم فقط یه خط!
کافیه که بریم و انجامش بدیم حتی شده به افتضاح ترین روش ممکن. اصلا میرم هر سوالی جلوم اومد غلط حل میکنم و بدترین مطالعه عمرمو میخوام داشته باشم ولی شروع مهمتره.
میگن برای شروع انجام یه کاری عادتایی باید بسازیم که بشه زیر دو دقیقه انجام داد مثلا اگه میخوای باشگاه رفتنو شروع کنی فقط کافیه که بری و کفش و لباس ورزشیتو تو یه ساک بذاری. اگه میخوای برای کنکور بخونی فقط برو پشت میز بشین و مدادتو تراش کن یا میزتو سر و سامون بده.
