فیروزه کوبی از چسباندن قطعات کوچک سنگ فیروزه به صورت منظم بر روی قسمت‌هایی از سطح اجسام با جنس‌های مختلف از قبیل مس، برنج، نقره و برنز و قرار دادن چسب فیروزه کوبی بین آنها ساخته ی شود. هر چه قطعات فیروزه بر روی ظرف منظم تر باشد و با دقت بیشتر چسبانده شود ارزش هنر خلق شده بالاتر می رود.
فیروزه کوبی بیشتر برای تزئین بر روی ظروف پذیرایی مانند شکلات خوری، شیرینی‌خوری، بشقاب، شمعدان، گلدان، جواهرات، قاب آیینه، گلاب‌پاش و غیره می‌باشد و همچنین و برای ساخت تابلو‌های نفیس از فیروزه کوبی استفاده می‌شود. بدین صورت که اگر خوشنویسی بر روی سطح از جنس پارچه باشد دانه های فیروزه بر روی آن چسبانده می‌شود و اگر سطح مورد نظر از جنس چوب باشد بعد از لیزر طرح آن، دانه‌های فیروزه درون آن کار می‌شود.
فیروزه تنها سنگی است که زنده است و باید در نگهداری از آن دقت نمود. این سنگ در آفتاب کدر می شود. در سایه قدری درخشش پیدا می کند. در تماس با آب شاداب می شود. اما در تماس با روغن و مواد شییایی تغییر رنگ می دهد و به اصطلاح میمیرد و دیگر نمی توان خاصیت آن را برگرداند.
منبع: http://firoozehkoobi.blog.ir
