در این بلاگ سعی داریم تا شما را به طور مفهومی با سگویت (SegWit) که در حقیقت کوتاه شده ی عبارت Segregated Witness می باشد آشنا نماییم. در حقیقت می توان گفت که سگویت به منظور بهبود عملکرد بیت کوین ساخته شد. از آن جا که تعداد کاربران بیت کوین در طی سال های اخیر به شکل قابل ملاحظه ای رشد داشته است، معاملات بیت کوین بسیار بیشتر از حد معمول به طول می‌انجامد. این موضوع مربوط به محدودیت های معمول ظرفیت است که بر سرعت شبکه تأثیر می گذارد. محدودیت اندازه ی بلوک نیز همواره محل اختلاف بوده است. با این حال، با تفکیک و جداسازی اطلاعات امضا به عنوان یک جز تفکیک شده، فضای بیشتری در بلوک ها صرفه جویی می شود و از این رو می توان معاملات بیشتری را در هر بلوک پردازش کرد. اگرچه این موضوع به یکی از واژگان عمومی تبدیل شده است، اما شما ممکن است هیچ تصوری از اینکه سگویت چیست نداشته باشید. به شما پیشنهاد می کنیم این بلاگ را تا انتها مطالعه نمایید تا به پاسخ بسیاری از سوالاتتان در مورد سگویت و عملکرد آن دسترسی پیدا کنید.
ایده ی اولیه ی ساخت سگویت به اکتبر سال ۲۰۱۶ بر می گردد که توسط پیتر وویل ارائه شد. وی یکی از اعضای اصلی تیم توسعه دهندگان بیت کوین کور است، این پلتفرم در حال حاضر جز محبوب ترین کلاینت های مرجع بیت کوین محسوب می شود. این ایده پس از یک سال بحث و بررسی در کنفرانس مقیاس گذاری بیت کوین واقع در هنگ کنگ، سرانجام در ماه آگوست سال ۲۰۱۷ بر روی بلاک چین بیت کوین اعمال گردید.
حقیقتا می توان گفت که سگویت یک طرح بهبود کیفیت بیت کوین است که به منظور بهبود و مرتفع کردن دو ایراد اصلی و اساسی پیاده سازی و اجرا گردید. به طور خلاصه می توان گفت که هدف این سافت فورک در وهله ی اول به وجود آوردن شرایطی به منظور حفاظت کردن از انعطاف پذیری تراکنش ها و در وهله ی دوم بالا بردن ظرفیت بلاک در شبکه ی بلاک چین بیت کوین است. در واقع می توان گفت که سگویت یک نوآوری برای صرفه جویی در ظرفیت و فضا به منظور آزاد سازی فضای ذخیره سازی در بلاک های بیت کوین و انجام معاملات بیشتر و بهتر در هر بلوک می باشد. با استفاده از سگویت، کلیه ی دیتاهای مربوط به امضای معامله حذف می گردند. برای انجام هر معامله با بیت کوین به دو مورد نیاز است: scriptSig که محلی برای ذخیره سازی اطلاعات امضا و scriptPubKey به اطلاعات مربوط به کلید عمومی ارتباط دارد. نکته ی قابل توجه در مورد نحوه ی ذخیره سازی اطلاعات امضا این می باشد که 60 درصد از فضا توسط امضاها اشغال می شود، که فقط در هنگام اعتبارسنجی بلوک به آن ها نیاز است.
با توجه به نکته ی فوق الذکر می توان به این موضوع دست پیدا کرد که ایده ی اصلی سگویت این بود که کد های باز کردن قفل را از معاملات جدا نمایند. در واقع می توان گفت که این ناحیه ی جدا شده از معامله همراه با بقیه ی دیتاهای حاصله از معامله هش نمی گردد. ساختار جدید معامله ی بیت کوین با ساختار قبلی همخوانی دارد و به سادگی با استفاده از یک سافت فورک قابلیت پیاده سازی را دارد. برای این فرآیند به تایید تمام ماینرها برای معاملات فعال شده با گواهی تفکیکی نیاز نمی باشد. برای عملکرد هر چه بهتر و موثر تر سگویت لازم است تا حداقل ۹۵ درصد استخراج کنندگان حمایت خود را از آن ابلاغ نمایند.
سگویت با بالا بردن فضا و تفکیک اطلاعات امضاها باعث صرفه جویی بیشتر در ظرفیت فضای بلوک ها می شود و تعداد معاملات بیشتری را در هر بلوک پردازش می کند و با استفاده از این خاصیت سرعت شبکه و معاملات را به طرز قابل توجهی بالا می برد.
افزایش انعطاف پذیری معاملات با استفاده از موارد مرتبط با آن
هنگامی که بتوان با استفاده از تغییر اطلاعات موجود در کد، شناسه ی معاملات را تغییر داد می توان گفت که معامله دارای قابلیت انعطاف پذیری است. وقتی که معامله ای در شبکه ارسال می شود، هر گره دیگری وظیفه ی تغییر دادن شناسه ی تراکنش را قبل از ارسال به گره بعدی بر عهده دارد. این موضوع برای آن دسته از کاربرانی که معاملات خود را ردیابی می کنند آزار دهنده می باشد. اطلاعات امضا در دیتاهای معامله با استفاده از سگویت قرار نمی گیرد و از این رو هیچ گره ای قادر به تغییر شناسه ی معامله نمی باشد. این ویژگی، معامله را قابل اعتماد می کند و برای تمام افرادی که معاملات تایید نشده را انجام می دهند، مناسب خواهد بود و زمینه ساز اجرای Lightning Network می باشد.
در حال حاضر، برای تراکنش های چند امضایی از پروتکل های امنیتی P2SH استفاده می شود. در این پروتکل ها که از عملکرد هش ۱۶۰ بیتی استفاده می کنند، یک مهاجم با استفاده از منابع رایانه ای فوق العاده قدرتمند، قادر است تا با ایجاد یک تلاقی در میان یک آدرس معتبر به عنوان بخشی از یک اسکریپت چند امضایی و یک اسکریپت که همه ی وجوه را به آن ها انتقال دهد. پرداخت اسکریپت ها با الگوریتم ۲۵۶-bit SHA256 هش با استفاده از سگویت انجام می شوند. در واقع می توان گفت که با استفاده از سگویت، در پرداخت های چند امضایی، احتمال تلاقی برای انواع و اقسام حمله ها تا حد قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. این موضوع همچنین برای کسی که از طریق قرارداد چند امضایی یا هوشمند پرداخت خود را انجام می دهد بسیار مفید است و امنیت معاملات چند فضایی افزایش می یابد.
در هنگام بررسی میزان و مقدار داده های هش شده برای تراکنش ها متوجه این موضوع می شویم که در حال حاضر عملیات مربوط به امضا در پروتکل فعلی از یک تابع درجه دو تبعیت می کند. با دو برابر شدن اندازه ی یک معامله مقدار داده های لازمه برای هش دادن امضاها و تعداد عملیات مربوط به امضا معمولا دو برابر می شوند. راه حل سگویت برای این موضوع به این صورت است که سگویت قادر است این مسئله را با تغییر در محاسبه ی هش معامله برای امضا حل کند به گونه ای که هر بایت داده فقط یک بار هش شود. این بدان معنی است که زمان تأیید یک تابع خطی است. سگویت با استفاده از این روش امنیت مقیاس بندی اندازه ی بلوک ها را افزایش می دهد و انجام معاملات بزرگتر مانند پرداخت به ماینرها یا سرمایه گذاران را امکان پذیر می کند.
همان طور که در بالاتر ذکر شد با برآورده شدن شرط اجماع 95 درصدی، سگویت در تاریخ 23 آگوست 2017 به طور رسمی از پلتفرم و شبکه ی بیت کوین آغاز به کار کرد. بسیاری از کاربران این موضوع رو به عنوان یک گام اساسی و رو به جلو پنداشتند و این گام مهم در مسیر رو به رشد و توسعه ی بیت کوین جشن گرفتند. به عبارت دیگر، تعداد بسیار زیادی از افرادی که منتظر این لحظه بودند سرانجام از پیامد های اجرای Lightning Network بسیار هیجان زده بودند. ارائه ی زمان مشخصی برای انجام تمام معاملات در سگویت امکان پذیر نیست اما اگر شما نیز علاقه مند به بررسی میزان پذیرش سگویت هستید به راحتی می توانید از طریق segwit.party میزان پذیرش را بررسی کنید.
منبع:www.zimapay.com
