آنقوره ترکی
آنگورای ترکیه ارتباط غنی با سلطنت دارد. این یک نژاد باستانی و طبیعی از منطقه آنکارا در ترکیه است. آنگوراهای ترکیه یک گنجینه ملی به حساب می آیند که مدت ها توسط سلاطین ترکیه به آن علاقه نشان می دادند. شواهد حاکی از آن است که آخرین سلطان بزرگ ترکیه دارای گربه آنگورای سفید و کر بود.
ماری آنتوانت (ملکه فرانسه) صاحب چندین گربه آنگورا بود. وی کاپیتان یک کشتی را متقاعد کرد تا آنها را به کانادا منتقل کند و امیدوار بود در صورت زنده ماندن از انقلاب به آنها بپیوندد. کاملاً مشخص است گربه های مو بلند آمریکای شمالی از فرزندان آن گربه های آنگورا باشند.این نژاد تحت یک پروژه حفاظتی ویژه در باغ وحش آنکارا که مجهز به کلینیک دامپزشکی پیشرفته است، قرار دارد. آنها از سال ۱۹۱۷ این برنامه را شروع کرده اند. آنچه باعث منحصر به فرد شدن این نژاد می شود، استفاده از این نژاد در پرورش متقابل برای ایجاد بسیاری از نژادهای مو بلند دیگری است که امروزه می شناسیم.
گربه پرشین
این گربه اشرافی در نوشته های باستانی اوایل سال ۱۶۸۴ قبل از میلاد ظاهر می شوند. کاوشگران اروپایی در دهه ۱۶۰۰ میلادی این گربه ها را از ایران به ایتالیا منتقل کردند.اما این گربه ها چیزی شبیه آنچه امروز ما به عنوان پرشین می شناسیم به نظر نمی رسند.
فلورانس نایتینگل، لوئی پانزدهم و ملکه ویکتوریا از طرفداران نژاد ایرانی بودند. لویی پانزدهم یک پرشین سفید داشت که بیشتر او را دوست داشت در حالیکه ملکه ویکتوریا پرشین بلو ها را دوست داشت. دخترش، پرنسس ویکتوریا، یک پرورش دهنده و نمایش دهنده فعال نژاد چین چیلای ایرانی بود. ملکه ویکتوریا شیفته ریاضیات و هندسه بود. وی برنامه تولید مثل را شروع كرد كه منجر به نوع بدن مربع و سر گرد شد كه امروزه آن را به عنوان استاندارد پرشین می شناسیم. ادامه پرورش انتخابی، منجر به ظهور چهره مسطح و محبوب امروزی شد. سایر پرورش دهندگان با داشتن پوزه ای قابل توجه، ظاهر سنتی تر را حفظ کردند. اگرچه قابل رقابت نیستند