پارسال که کنکوری بودم مدام مشاور عوض میکردم همش تو ذهنم بود اگه این خوب نباشه چی؟!
اگه فلان کار نکنه چی؟
اگه بلد نباشه چی؟
زهی خیال باطل انگار مشاور قراره به جای من درس بخونه
در طی همین تعویض ها هم کلی زمان از دست میدادم هم یه دور باطل رو هی چرخ می‌خوردم
به خودم اومدم دیدم انقدر درگیر
منبع، مشاور، روش های مطالعه‌ی رتبه برتر ها... از این دست دغدغه های بیخود شدم که اصلا درس نمیخونم فقط مقدماتش فراهم میکنم بهمن ماه که ثبت نام کنکور شروع شد یه تلنگر کوچیک بهم خود
که ببین چیزی نمونده ها از همه عقب موندی دوباره اومدم شروع کنم همون راه رو کج دار مریض ادامه دادم تا چشم بر هم زدنی کنکور اومد؛ رفت؛ شد شب اعلام نتایج رتبه ها اومد هنوزم تو بهت بودم میگفتم میمونم عیب نداره یه سال دیگه تا نتایج نهایی اومد همه‌ی دوستام دیروز اولین روز دانشگاه‌شون بود تازه دیدم ای دل غافل یک سال از عمرم سر هیچی هدر دادم از همه‌ی هم سن سالام عقب موندم
دوست داشتم این حرفا رو یه جایی بگم بلکه بشه درس عبرت که شماهم سال دیگه کاسه‌ی چه کنم؟ چه کنم؟ دست نگیرید الانم چه بسا بنطرتون جدی نیاد حرفای من ولی از من که یبار تجربه کردم بشنوید که سال بعد تو شرایط من گیر نکنید
مشاور فقط یه برنامه بهتون میده عصای موسی نداره معجزه کنه براتون یه مشاور نرمال پیدا کنید بدون تبلیغات عجیب غریب بشینید پای درستون تلاش کنید. برای آینده‌تون اصلا به ذهنتون راه ندید این فکرها رو که مشاورم اینجوری‌ه، منبع‌م کمه، آزمون فلان طور دادم دیگه نمی‌تونم
بخونید، بخونید، بخونید
که سال بعد این موقع ها برای همه تلاش هایی که نکردید از خودتون ناامید نشید.
برای پشت کنکوری های بی‌نوا هم دعا کنید.
یاعلی
