💛 برای همهی دخترهای مستقل، درخشان و خسته از رابطههای یکطرفه 💛
این نوشته برای توئه—برای دختری که قویئه، عمق داره، مستقل زندگی میکنه و هیچوقت دنبال نجات داده شدن نبوده. اما شاید بارها توی روابطی افتادی که باعث شد خودت رو زیر سؤال ببری، بهت شک کنن، یا احساس خستگی از دوستداشتن بیپاسخ داشته باشی.
در اتاق تراپی، وقتی صحبت از روابط پرتنش و سردرگمکننده میشه، خیلی وقتها ردّی از یک تیپ شخصیتی خاص پیدا میکنیم: خودشیفتهی پنهان یا آشکار. آدمهایی که از دور درخشان بهنظر میرسن، ولی در عمق، رابطه براشون میشه ابزار، نه همراهی.
پس بیا با هم مرور کنیم که چطور میتونی هنوز خودت باشی—بدون اینکه نور و مهر و عزتنفست خوراک بازیهای روانی بشه.
تو درخشندهای، ولی این درخشش قراره گرم کنه، نه بسوزونه. آدمهای ناپخته یا نارسیست، وقتی با اعتمادبهنفس و حضور تو مواجه میشن، یا میخوان تصاحب کنن، یا رقابت. اما آدمهای سالم، با تو آروم میشن.
🟡 یادت باشه: بدرخش، اما بذار نورت دعوت باشه، نه دسترسی بیمرز.
"هر فردی حق دارد انتخاب کند چه کسی وارد فضای روانیاش بشود."
— گَبور مَته
مرز یعنی احترام به خودت و رابطه. دیوار یعنی دور شدن از تجربهی صمیمیت. آدم سالم مرز رو درک میکنه. آدم ناسالم، ازش میترسه.
🟡 وقتی یکی زیادی زود صمیمی میشه یا آیندهسازی میکنه، یه قدم عقب برو و با خودت چک کن: من دارم از روی آگاهی جلو میرم یا هیجان؟
ابهام، خاک حاصلخیز بازیهای روانیه. مخصوصاً برای کسانی که میخوان همیشه دست بالا رو داشته باشن.
🟡 اگه حس کردی نمیدونی «اینجا کجایی»، حقته که بپرسی. آدم سالم از شفافسازی فرار نمیکنه.
"شفافبودن در رابطه، نشونهی علاقهست—نه تهدید."
— اروین یالوم
وقتی همهچی زیادی خوبه، زیادی جذابه، زیادی زود پیش میره—حواست باشه. این شاید «شیدایی آغاز» باشه که خیلی زود جای خودش رو به سردی و کنترل میده.
🟡 عشق سالم تو رو مضطرب نمیکنه. آرومت میکنه.
"عشق، زمانی واقعیست که به تو اجازه بده خودت باشی، نه نسخهی دلخواه دیگری."
— جولی گاتمن
اگه کسی از همون اول مدام دنبال تایید توئه، بدون که قدم بعدش میتونه بشه مقایسه، برتریجویی یا حتی کنترل. آدمی که خودش رو میشناسه، نیازی به تایید لحظهبهلحظه نداره.
🟡 به جای آدمهایی که ازت تایید میخوان، به دنبال آدمهایی باش که خودشون هم تو رو میبینن، نه فقط انعکاس خودشون رو.
آدمهای خودشیفته گوش نمیدن. منتظرن نوبتشون بشه. دنبال مخاطبن نه همراه.
🟡 وقتی کسی بیشتر از اونکه بپرسه، تعریف کنه—وقتی گفتوگو یهطرفهست—اون رابطه قراره فرسودت کنه، نه تغذیهت.
همیشه گفتهام: تو قرار نیست کوچیکتر شی تا راحتتر دوستت داشته باشن.
تو فقط قراره یاد بگیری نور تو، مرز داره.
و هر کسی که با نور تو میسوزه، جاش توی زندگی تو نیست.
تو کسی هستی که وقتی دوست میداری، از خودت کم نمیکنی.
و اگه روزی شک کردی، این یادداشت رو دوباره بخون—برای خودت نوشتی.
"عشق واقعی، نگران زندگی و رشد دیگریست—نه یک بازی قدرت."
— اروین یالوم
