تو بخش اول درباره رمزارز، جنبش سایفرپانک، بیت کوین، بلاک چین و سه تا از شبکه های مهم رمز ارز توضیح دادم. بخش دوم مفاهیم هش، بلاک، الگوریتم اجماع، عدد نانس، ماین، ماینینگ،ماینر رو بررسی کردیم. بریم سراغ ادامه دنیای رمزارزها ببینیم چه خبره :)))
شبکه های بلاک چین می توانند در دسته های زیر قرار بگیرند:
1-عمومی : همه افراد در سرتاسر دنیا می تونن به این نوع شبکه دسترسی داشته باشن، مثل اینترنت. این نوع شبکه ها غیر متمرکز هستن و کسی روشون نظارتی نداره.
ویژگی های شبکه های عمومی:
2-خصوصی: تو این شبکه ها برای ورود نیاز به مجوز وجود داره. این نوع شبکه ها برای افرادی که عضو شبکه هستن محدودیت ایجاد می کنن با مجوزهایی که برای هر شخص تعریف میشه. پلتفرمایی مثل هایپرلجر و کوردا از این دسته هستن. طبیعتا برای ورود به این شبکه ها دعوتنامه ای از سمت مدیر شبکه به اعضا ارسال میشه.
ویژگی های شبکه های خصوصی:
3-هیبریدی: همونطور که از اسمشم مشخصه ترکیبی از عمومی و خصوصی هست و از هر نوع شبکه یه سری ویژگی ها رو داره. Dragonchain از انواع این شبکه هست.
4-کنسرسیومی/فدرالی: این نوع شبکه ها توسط بیشتر از یه سازمان مدیریت میشه و تبادل اطلاعات و یا استخراج بینشون در حال انجام هست. این نوع شبکه ها معمولاً توسط بانکا، سازمانای دولتی مورد استفاده هستند.
خوبه که بدونین بیت کوین و اتریوم، لایت کوین نوعی شبکه بلاک چین عمومی هست. یعنی هر کسی می تونه داده ها رو توی بلاک چین بنویسه و هر شخص دیگه ای هم می تونه بیاد این داده ها رو بهش دسترسی پیدا کنه و بخونه.
اگه بخوایم با یه دید دیگه هم این شبکه ها رو تقسیم بندی کنیم به دو تا دسته شبکه های با مجوز و شبکه های بدون مجوز تقسیم میشن:
ویژگی های شبکه های با مجوز:
ویژگی های شبکه های بدون مجوز:
براساس این چهار دسته بندی عمومی یا خصوصی بودن و با مجوز و یا بدون مجوز بودن شبکه ماتریسی ایجاد شده که به شکل زیر هست:
