لاراول در واقع یه فریمورک برنامهنویسی محبوبه که بر پایه PHP ساخته شده و تو توسعه نرمافزارهای تحت وب ازش استفاده میشه.
واقعن سوال خیلیا اینه که چرا ما از لاراول استفاده میکنیم.
لاراول بر پایه این ایده معرفی شد که استفاده از این فریمورک باید آسون باشه، در عین حال بایستی به اندازه کافی برای توسعه نرمافزارهایی که امکان بزرگتر شدنشون وجود داره، قدرتمند باشه. محبوبیت این فریمورک به خاطر یه چیزه اونم اینه که میتونه ساختن نرمافزارهای تحت وب رو سریعتر و آسونتر کنه.
با لاراول شما میتونین وباپلیکیشن مد نظرتونو با دستورات ساده و در عین حال قدرتمند بسازین. علاوه بر این، لاراول برای اپلیکیشنهای بزرگتر هم تجهیز شده. قابلیتهایی مثل مسیریابی (Routing) و احراز هویت (Authentication) فرایند توسعه اپلیکیشنو قابل کنترل میکنه.
من تا به الان از لاراول برای توسعه بکاند پروژههای مختلف تو زمینه وب و حتا سیستمهای نهفته استفاده کردم و پیشنهادم اینه که از این فریمورک برای توسعه بکاند محصولات استفاده بشه. اما با این وجود، این فریمورک کیت مجهزی رو برای توسعه فرانتاند اپلیکیشنهای تحت وب ارائه کرده که میتونه برای پروژههای ریز و درشت سرعت توسعه نرمافزار رو افزایش بده. لاراول این کار رو با یه موتور قدرتمند به اسم Blade انجام میده که به احتمال زیاد بعدها راجع بش صحبت میکنیم.
به هر حال، این فریمورک به دلیل اینکه تو راه توسعه اصول کد تمیز رو رعایت کرده و پایداری خوبی تو سالهای گذشته نشون داده، میتونه تبدیل به تکنولوژی نهایی توسعه نرمافزارهاتون بشه. در ادامه، نکاتی که به نظرم میتونه تو راه توسعه بکاند با لاراول کمکتون کنه رو ارائه میکنم.