ازازیل، سریالی در ژانر جنایی و درام است که سعی دارد تا با ایجاد حس ترس و وحشت، مخاطب را تحت تأثیر قرار دهد. حسن فتحی، کارگردانی که بیشتر به خاطر آثار درام، رمانتیک و عاشقانهاش شناخته میشود، حالا با این ریسک جسورانه به سراغ ساخت یک سریال ترسناک رفته است.
متأسفانه، اکثر فیلمهای ایرانی که از گذشته تا امروز ساخته شدهاند، نه تنها موفق نبودهاند، بلکه گاهی به تمسخر بینندگان نیز منجر شدهاند. بسیاری از این آثار بر محور جن و روح دور میزنند و گویی در ایران هیچچیز به جز این مضامین نمیتواند مردم را بترساند و ذهن آنها را مشغول کند. این موضوع نیازمند بررسی عمیقتری است و بهتر است وقت مخاطب را با مسائل تمسخرآمیز هدر ندهند.
در گذشته، موضوعات مرتبط با ارواح و اجنه میتوانستند تأثیرگذار باشند، اما اکنون که در دنیایی با پیشرفتهای چشمگیر و عصر فضای مجازی و هوش مصنوعی زندگی میکنیم، نباید به شعور مخاطب توهین کرد. تبدیل این موضوعات به مسائل خرافی، نباید عامل وحشت مردم شود.
علاوه بر این، استفاده از زیرصدای تکراری که تلاش دارد تا حس ترس و وحشت را در مخاطب ایجاد کند، به ضعفهای سریال میافزاید. این سریال همچنین سعی دارد نقش پلیس را گونهی اغراقآمیز به شکلی مثبت به تصویر بکشد و جایگاه آن را در نزد مردم به عنوان یک نیروی آرام و انعطافپذیر نشان دهد.
پیمان معادی، بازیگری که با آثار برجستهای مانند "افعی تهران" و "متری شیش و نیم" شناخته میشود، متأسفانه با حضور در این فیلم بیمحتوا و سخیف به کارنامه هنری خود آسیب میزند. نقش او در "متری شیش و نیم" که به واقعیت نزدیک بود، در این سریال از رئالیسم فاصله گرفته و به سمت ایدئالیسم گرایش یافته است.
با این حال، هنوز تنها چهار قسمت از سریال "ازازیل" پخش شده و باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا حسن فتحی میتواند با یک تحول اساسی، سرانجام یک اثر معتبر در ژانر وحشت را به نمایش بگذارد.
