به احتمال زیاد هر ایرانی حداقل یک بار سریال مدیر کل را دیده است .
زمانی که نه جنگی بود نه تروریستی ، نه داعشی ، نه بشار اسد جمهوریش را پادشاهی کرده بود ، نه کشور های منطقه و فرا منطقه ای خودنمایی می کردند نه سهم ملت سوریه از زندگی موشک شده بود . سریالی ساختن با نام مدیر کل سریالی که همین دیشب که چند سکانسش رو دیدم دوباره خندیدم . اما بعد از تمام شدن گریه ام گرفت . گریه کردم که چطور قدرت طلبی می تواند یک دهه مردم را درگیر جنگ کند . جنگی که ویرانی و تجاوز و آوارگی و خرابی به آن ضمیمه شدهاست . جنگی که طرف های زیادی درگیر آن بودند و هیچ کدام از این طرف ها ذره ای به فکر مردم نبودند . یک طرف اسد را می خواست ، یک طرف اسد را نمی خواست ، یک طرف کردها را نمی خواست یک طرف قسمت هایی از شمالش را می خواست ، یک طرف نفتش را می خواست ، یک طرف همه چیزش را .
گوگل می گوید هنوز آقای أیمن زیدان زنده هست . امیدوارم راست بگوید . می خواستم مطلبم قدری طنز باشد اما متاسفانه نشد .
به امید روزی که دیگر نه جنگی باشد و نه جنگ طلبی .
