نوشتن این مطلب رو مدیون آقای آرش زمانی هستم که زیر نوشته ی قبلیم که در مورد نیسان gtr بود . کامنت گذاشت و بهم انگیزه داد .
گرچه کمترین بازدید نوشته های قبلیم مربوط به همون مطلب نیسان gtr بود ، اما با خودم گفتم اگه این مطلبی که می نویسم آرش و خودم رو راضی کنه کافیه .
نمیدونم از کی عاشق این لعنتی شدم . شاید وقتی پل واکر رو پشت فرمونش تو فست اند فوریس 2 دیدم . شایدم وقتی تو نید فور اسپید موست وانتد باهاش بازی میکردم .
شاید رو دیوار اتاق اکثر عشقه ماشین ها پوستر لامبورگینی و انواع و اقسام ماشین های گرون قیمت باشه . ولی دیوار اتاق من و صد البته قلبم فقط و فقط متعلق به اسپرت های ژاپنی هست .
لامصب وقتی بهش نگاه می کنم زبونم بند میاد .
نمیخوام براتون از خوبیاش بگم چون یقین دارم بهتر از من میدونین.فقط میخواستم عشقمو ابراز کنم .
به امید روزی که در آغوش بگیرم عشقمو...
