شاید بچه های امروزی ندونن من دارم چی میگم . اما اونایی که هم سن و سال من باشن یه دنیا خاطره دارن با این بازی.
نمیخوام از نکات فنی بگم یا بگم که اولین بازی جهان باز محسوب میشه(حداقل از نظر من). میخوام در مورد درس هایی که حداقل به من داد براتون بگم.
هیچی مفت به دست نمیاد . برای شروع بازی باید تو یه مکان مشخص با یه ماشین مشخص یه لیست از مهارت هارو نشون میدادی. تا تازه بتونی بازی کنی.بر خلاف بازی های امروزی که از همون اول با پرداخت درون بازی بهترین ماشین و تجهیزاتو به راحتی میگیریم .(تو این زمونه فاصله طبقاتی تو بازی ها هم مشهوده).
وقتی برای جبران اشتباه نیست. فقط یه ماشین. تو بعضی از قسمت های بازی باید حتی 4 یا 5 تا ماموریت رو فقط با یه ماشین انجام بدی . اونم در حالی که صدمه ماشین صفر نمیشه .حتی درایور2 هم که با فاصله یه سال منتشر شد این خاصیت رو نداشت توی درایور 2 براحتی از ماشینت پیاده میشدی و میرفتی در یه ماشین دیگه رو باز میکردی و یه اردنگی به رانندش میزدی. بعد هم شروع میکردی به رانندگی .
هیچ ترحمی در کار نیست . کافی بود تو بازی یه دونه چراغ قرمز ناقابل رو رد میکردی . کل پلیس های شهر با چنان جدیتی می افتادن دنبالت که انگار تنها خلافکار ایالتی . ولی تو بازی های امروزی شما به راحتی نصف مردم شهر رو با انواع سلاح های ضد بشری می کشی بعد هم با زدن یه کد به راحتی به زندگی عادی ادامه میدی .
در اخر هم بذارید تشکر کنم از سازندگان بازی که ما رو اینقدر صفت تربیت کرد وگرنه معلوم نبود تو دنیای امروز چه بلایی سرمون میومد.
