توهم آگاهی و دیدگاه نوک دماغی

توهم آگاهی و دیدگاه نوک دماغی

حتما تا به حال شنیده اید یا شاید خود شما هم این اصطلاح را به کار برده اید که "فلانی فقط تا نوک دماغش رو میبینه"

این شروع ماجرای اپیزود 32 است و از ساده ترین تا پیچیده ترین حالت آن بررسی خواهد شد.

بخشی از این اپیزود در قالب متن تقدیم می شود…

پیشنهاد می کنم اپیزود کامل و یک خاطره را در پادکست #رادیو_ازی بشنوید☺️

"دیدگاه نوک دماغی" باعث می شود اشتباه ببینیم در نتیجه اشتباه فکر کنیم و بعد هم اشتباه رفتار کنیم و این اشتباهات بسته به اشخاص، گروه ها و قدرتی که در اختیار دارند می تواند خطرناک و آزار دهنده باشد و می تواند به سایر افرادی که در گروه آنها قرار نمی گیرند صدمه بزند، و البته احتمال این هم وجود دارد که هر کدام از ما هم به دلیل خطاهای شناختی و توهم آگاهی (خودمونیش رو بخوام بگم احساس خیلی بلدی و خیلی سرم میشه وتجربه دارم و اینا) در این تله گرفتار شده و تصور کنیم که جزو آن گروه های عجیب، و البته خطرناک و فرقه های متعصب و ایدئولوژی های افراطی نیستیم پس در نتیجه خیال می کنیم که ما اشتباه نمی کنیم ولی متاسفانه باید عرض کنم که خیر ما یعنی هرکدام از من و شما هم می توانیم اشتباه بفهمیم، چون چه بخواهیم و چه نخواهیم مستقیم یا غیر مستقیم در معرض انواع رسانه ها، اخبار، شبکه های اجتماعی، مد، افراد معروف و یا کاریزماتیک هستیم و همواره تحت تاثیر دوستان باب و ناباب و هم گروه ها و همشهری ها و قوم و قبیله ی خود نیز قرار داریم به عبارت ساده تر کم یا زیاد تحت نفوذ "ضمیر ناخودآگاه جمعی" هستیم که باعث می شود خواه ناخواه مقداری تحت تاثیر محیط پیرامون و جغرافیای محل زندگی خود قرار بگیریم.

در کنار همه اینها من یک سری قوانینی را برای خودم وضع کردم که به من کمک می کند خیلی درگیر نوک دماغی ها و تابع بی چون و چرای قوانین آنها نشوم :

قبل از اینکه حرفی بزنید، تصمیمی بگیرید یا رفتاری انجام دهید با خود بگویید من شاید اطلاعات زیادی داشته باشم اما حتما چیزاهای زیادی است که نمی دانم، مثلا من همیشه با خودم میگویم حتی وقتی همه چیز خیلی واضح و شفاف به نظر می رسد یادت باشه حداقل بین ده تا بیست درصد جای اشتباه برای خودت در نظر بگیر. یعنی در بهترین حالت و حتی در موضوعات کاری و تخصصی خودم احتمال این هست که از صد درصد موضوعی باخبر نباشم و یا اشتباه فهمیده باشم.

و این شیوه می تواند مانع خیلی از تصمیم گیری های اشتباه ما باشد. اگه هر چیزی که قرار است به عنوان ورودی وارد مغز شود از این فیلتر عبور دهید، می توانید به اطلاعات، آگاهی و دانشی که کسب می کنید مطمئن تر نگاه کنید.

آلبر کامو در نامه ای خطاب به ماریا می نویسد: " ادم که حساس است تمایل دارد آنچه را که مایوسش می کند بینش بنامدو آنچه را که به دردش نمی خورد واقعیت اما این بینش به اندازه سایر چیزها کور است فقط یک روشن بینی وجود دارد آنهم پی خوشبختی رفتن است هر چقدر هم مخاطره آمیز باشد و هر چقدر شکننده.

خوشبختی برای ما محیاست فقط باید دستمان را به سمتش دراز کنیم حتما اما باید دستمان را دراز کنیم..."

سمیه مهاجر (اَزی)