برتری عمل بر نسب

گر کارِ تو کُند و پر گره گشت

از اصل و نسب نگردد او زَفت

گر کار، تو را عقب برانَد

اصلت نه تو را به پیش خوانَد

آنکس که شرافتش تبه کرد

روزش به گنه چو شب سیه کرد

دیگر چه بَرَد ثمر ز اجداد؟

کاو عمر مفید داده بر باد؟

سروده‌ی محمد امین امیدی در 8 آبان 1404. برگرفته از حکمت 389 نهج‌البلاغه.