حفظ کرامت

آنچه از دنیا رسد بهرت بگیر

که گوارا باد بر جانت چو شیر

آنچه از تو روی گردانَد به جِد

روی گردان شو تو نیز از آن چو ضد

گر نتانی اینچنین سالک شوی

کز فزون‌خواهی دمی تارِک شوی

پس به شکلی نیک رو اندر طلب

تا خدا از بهر تو سازد سبب

خویش را از بهر دنیا کم نکن

پیش هر ناکس سرت را خم نکن

سروده‌ی محمد امین امیدی در 12 آبان 1404. برگرفته از حکمت 393 نهج‌البلاغه. مضمون بیت آخر را از کلمه‌ی قصار «خم نمی‌شوم، کم نمی‌شوم»، از کتاب «درختی که می‌دود»، سروده‌ی پرویز بیگی حبیب آبادی وام گرفته ام.