مثال دنیا

بزن مثال تا جان و دل کنی آباد

شوی ز انده دنیا به حکمتی آزاد

جهان دنیوی ات مثل آب باران است

خمیرمایه‌ی روییدن گیاهان است

در آن دمی که شد آباد و با طراوت زود

به تندباد خزانی شود ز بن نابود

نبود لایق عشقت هر آنچه فانی شد

دلت روانه به معشوق آسمانی شد

سروده‌ی محمد امین امیدی در 12 تیر 1404. برگرفته از آیه‌ی 45 سوره‌ی کهف.