نفی خودبزرگ‌بینی

تفاخر را دمی وا نه

در این دنیای ویرانه

همه خودخواهی ات بر ریز

چو برگ زرد در پاییز

به جای خوبی ات گفتن

و حس برتری جستن

به یاد قبر و مرگت باش

دور از مردمِ قَلّاش

سروده‌ی محمد امین امیدی در 17 آبان 1404. برگرفته از حکمت 398 نهج‌البلاغه.